Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
PortalPortal  IndexIndex  ZoekenZoeken  Laatste afbeeldingenLaatste afbeeldingen  RegistrerenRegistreren  InloggenInloggen  

 

 Thinking about us.

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Kaname

Kaname


Aantal berichten : 1
Registratiedatum : 17-04-11
Woonplaats : Somewhere over the rainbow =3

Character
Leeftijd: 13 Years.
Krachten:
Partner: ~

Thinking about us. Empty
BerichtOnderwerp: Thinking about us.   Thinking about us. Icon_minitimezo apr 17, 2011 9:42 am

Degree. Het weeshuis. Ik had nooit verwacht, vanaf m'n allereerste dag af, dat ik hier op mijn dertien-jarige leeftijd zou belanden. Sowieso nooit in m'n leven, nooit gepland, paste niet in het dagelijkse schema. In míjn dagelijkse schema, die ik me nog als goed herinner. Maar toch nu het liefst uit m'n hoofd wou bannen. Mijn vader. Waarom kon hij niet gewoon normaal doen en voor me zorgen? Wat hield hem in z'n hoofd dat hij alcoholist wou worden? Wie had dat ooit gedacht? Ik niet. Ik stelde me een gelukkige familie voor. Een vader, een moeder, een zus. Ja, ik herinnerde ze beide nog hartstikke goed. Mijn moeder... Een prachtvrouw werd me verteld door mijn dronken vader op een avond. Maar was dood, vermoord door een huurmoordenaar. Waarom wist ik nog steeds niet, wou het eerlijk gezegd ook niet weten. En mijn zus, leek sprekend op mij. Tenminste, voor zover ik het me kon herinneren van onze eerste dag, ze had dezelfde sprekende blauwe ogen als de mijne. Prachtig gezicht, dezelfde als de mijne. Ik zuchtte, terwijl ik van het weeshuis naar een meertje liep, in gedachten.

Verveeld ging hij zitten, op een steenachtig rotsje. Nog geen meter van het blauwe water af. De zon scheen erop, als kristallen voerde het water naar de andere kant. Zijn blauwe, korte haren wapperde door de wind, waaide dezelfde richting op. Kaname pakte een steentje op en smeet die handig naar het water. Die als gevolg over het water ketste, driemaals en toen in het water zelf viel. Hij zuchtte nog een keer. Zijn vader.. Nee, die hoefde hij voorlopig niet te zien. Misschien als hij nuchter was, een paar maandjes. Maar dat kon hij wel schudden. En zijn moeder.. Een tragedie. Daar hoefde hij dus ook niet op te rekenen. En als laatste zijn zus. Zijn tweelingzus. Och, wat zou hij haar graag weer willen zien. Maar was het mogelijk? Hij wist hoe ze eruit zag, tenminste... als baby. Maar dat kon niet veel verschillen van hem, toch? Hij bekeek de '01' tatoeage op z'n arm. Het was er met blauwe inkt in gegraveerd.

[&Kanae]
Terug naar boven Ga naar beneden
Kanae

Kanae


Aantal berichten : 38
Registratiedatum : 16-04-11

Character
Leeftijd: 13 Years 'ld.
Krachten:
Partner: Ouji-sama?

Thinking about us. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Thinking about us.   Thinking about us. Icon_minitimedo apr 21, 2011 7:14 am

Haar lange blauwe haren hingen naar beneden. Ze had twee staarten die ervoor zorgden dat haar blauwe haren tot halverwege haar onderbenen hingen. Ze had een bruin jurkje aan waar ook blauw op te vinden was. Hetzelfde blauw als haar ogen en haar haren. Haar laarzen kwamen tot hoog aan haar bovenbenen en ze stond alleen aan het meer.
Haar ogen waren leken licht te geven toen ze deze opende. Twee witte vleugels kwamen uit haar rug en ze spreidde ze. Glitters vielen naar beneden vanaf haar vleugels en haar haren leken in de lucht te zweven.
Ze zette haar rechtervoet naar voren waardoor haar rug naar rechts stond, strekte haar arm en spreidde haar vleugels nogmaals, waarna witte stofdeeltjes in haar hand kwamen en de vorm van een pistool aannamen, om vervolgens neer te vallen en een echt lijkend pistool in haar hand achter te laten. Haar vleugels gingen naar beneden hangen en ze schoot. De kogel schoot naar de grond en verdween zodra hij het aanraakte. Ze zuchtte. Het pistool viel in witte stofjes uit elkaar.
Het lukte nog altijd niet om haar illusies echt te maken. Waarom niet? Opnieuw lichtten haar blauwe ogen op en witte stof werd met de wind meegeblazen. Ze bewoog haar hand omhoog en zag hoe de witte stofjes naar boven gingen, met de wind mee. Ze kon de wind besturen, maar zag het nut van deze kracht niet, om heel eerlijk te zijn. Even als haar illusies. Ze kon er toch niets mee, behalve anderen bang maken. En tot slot haar Perfect Memorization. Want.. Kom op. Wat had ze er toch aan? Het enige wat ze kon was dingen creëren die toch niets deden, alles onthouden wat ze zag en de wind besturen. Dat was echt.. Onnozel.

En toen zag ze een jongen aankomen. Haar vleugels trokken zich terug en verdwenen in haar rug. De witte stofdeeltjes in de lucht die haar vleugels achterlieten en die door de lucht zweefden vielen neer op de grond en in het water en ze keek naar de jongen die aankwam. Ze deed een stap naar achteren en wilde haar vleugels weer laten verschijnen, maar het lukte niet. Vreemd, hoe bang ze was voor sommige jongens. “Kraehe!” siste ze. Een luide krijs kwam uit de lucht en een grote raaf vloog van voor haar over haar heen, om vervolgens te keren en op haar hoofd te landen, met gespreide vleugels. Haar 01 tatoeage was niet zichtbaar door haar lange armwarmers, maar haar blauwe haar en blauwe ogen waren herkenbaar. Dat wist ze, maar waarom was het bij de jongen ook zo? Zijn 01 tatoeage was zichtbaar en hij had dezelfde ogen, hetzelfde gezicht.. Zelfs hetzelfde haar! En ergens herkende ze hem. Maar, zelfs met haar power was het lastig hem te herkennen. Hij was zo veel veranderd. Ze onthield alles, maar alles aan iets koppelen bleef lastig. “Wie ben je?” vroeg ze daarom luid toen ze dichtbij de jongen was, zich nu pas realiserend dat ze naar hem toe was gelopen.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Thinking about us.
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Just.. thinking?

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
 :: Buiten Degree :: Meertje-
Ga naar: