Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
PortalPortal  IndexIndex  ZoekenZoeken  Laatste afbeeldingenLaatste afbeeldingen  RegistrerenRegistreren  InloggenInloggen  

 

 silent nature

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Kairi

Kairi


Aantal berichten : 59
Registratiedatum : 21-04-11
Leeftijd : 29

Character
Leeftijd: 16 jaar
Krachten:
Partner: Who would love me?

silent nature Empty
BerichtOnderwerp: silent nature   silent nature Icon_minitimema apr 25, 2011 3:02 am

Een meisje met roodachtig bruin haar tot net over haar schouders liep door het bos. Met kleine stappen liep ze verder. Haar voeten liet een soort van spoor achter in het nog natte gras. Het was best vroeg in de ochtend, maar de zon was al op. Ze keek met haar blauwe ogen naar haar omgeving. Ze snoof de zoete lucht van de planten en bloemen die hier stonden op. Terwijl ze verder liep sloot ze langzaam haar ogen. Kairi had een heel goed gehoor. Eigenlijk een beter gehoor dan een normaal mens. Ze kon dus gewoon door lopen zonder te kijken waar ze uberhaupt liep. Na een tijdje opende ze echter weer haar ogen aangezien ze liever om haar heen keek om alles te zien wat er te zien viel. Het was erg rustig hier, eigenlijk rustiger dan normaal. Soms hoorde ze een vogel fluiten of iets weg schieten in de struiken, maar dat was ook echt alles wat er te horen viel. De zon scheen helder door de bomen, maar door de blaadjes werd de helft van het zonlicht opgevangen. Ze vond het nog steeds vervelend dat ze amper een kracht had. Ze was eigenlijk veel te normaal voor deze plek, maar weer veel te anders voor een normaal weeshuis. Ze zuchtte wat geïrriteerd waarna haar blik op een van de bomen viel. Ze liep er recht op af en handig sprong ze op en greep ze een van de takken van de boom vast. Met een paar keer heen en weer zwaaien en ze stond op de tak. Ze was niet zwaar, totaal niet, dus de kans dat de tak door brak was heel klein. Ze liet zichzelf zakken door haar knieën en ging rustig zitten. Terwijl ze haar benen heen en weer liet bungelen bleef ze naar beneden kijken. Doordat ze nou amper zichtbaar was kwamen er veel meer dieren tevoorschijn. Soms kwam er een konijntje het gras over schieten en kwam er een vogel scharrelend op zoek naar te eten. Ze vond het altijd leuk om op deze manier naar de natuur te kijken. Kairi stond langzaam op en sprong en wou de andere tak boven haar pakken die nog hoger zat. De tak was echter glad waardoor ze geen grip had. Ze viel dus, maar kon onderweg nog net de tak pakken waar ze net op had gezeten. Ze zuchtte opgelucht. "waarom gebeurd dit altijd bij mij..." mompelde ze een beetje op een geïrriteerde toon. Aangezien ze dacht dat er toch niemand was hier praatte ze maar gewoon hardop, waarom zou je uberhaupt gaan fluisteren.
Terug naar boven Ga naar beneden
Soul

Soul


Aantal berichten : 163
Registratiedatum : 15-04-11

Character
Leeftijd: 15 jaar
Krachten:
Partner: Mizore, you're so lucky.. Because I'm the one, I'm second to none ;D No I kid, I kid. You're awesome. You know that, right? ♥

silent nature Empty
BerichtOnderwerp: Re: silent nature   silent nature Icon_minitimema apr 25, 2011 3:11 am

Soul zette zich tegen een boom aan. Enkele groene blaadjes lagen naast ze stam, maar de meeste zaten nog aan de boom zelf. Het was zonnig buiten en lekker warm, het ideale weer om even buiten te zitten. Hij voelde zich alweer stukken beter. Nadat hij in het meer was gevallen omdat Misaka – het kleinere ‘zusje’ van Mizore, die eigenlijk gewoon een mislukte kloon was – was hij ziek geworden. Hij had griep gehad en was heel onwel geweest, maar na een week ging het alweer beter. Bovendien had hij behoefte aan frisse lucht. Hij voelde zich nog niet honderd procent, maar het was beter dan daarvoor. Griep op Degree was beter dan gezond thuis zijn. Hij wou nooit meer terug.
Thuis had hij het niet goed uit kunnen houden. Zijn broer – Wes – was zijn grote voorbeeld, maar hij werd getreiterd door het feit dat hij nooit zo goed kon zijn als Wes. Hij was professioneel violist en geen slechte. Soul had een aangeboren liefde voor de piano en was er altijd heel goed in geweest, maar het was lang niet zo goed als zijn broer met die viool. Die verdomde viool. Hij had vaak genoeg liederen gespeeld voor zijn ouders, maar het duurde vaak niet lang of Wes zou ook verschijnen en gezellig meedoen. Het idee dat zijn oudere broer beter dan hem was werd hem vaak genoeg ingeprent. En hij had nooit een goede reden gehad om Wes te haten, al had hij dat ook nooit gedaan.
Hij weigerde toe te geven dat hij een minderwaardigheidscomplex over had gehouden aan zijn broer en geloofde ook met heel zijn hart dat dit niet het geval was, al had de psychiater vastgesteld van wel. Wat wist die man er nou van? Soul wist zelf het beste wie hij was en niemand kon hem dat uitleggen. Hij wist nog goed dat hij dat stomme klembord uit zijn hand had gepakt en had gelezen wat erop stond. Terughoudend, pessimistisch, onzeker, laag zelfbeeld, afgezonderd, asociaal, sarcastisch, bindingsangst… Enzovoorts, enzovoorts. “Zo ben ik niet! Jij denkt dat je mij verdomme de les kan lezen over wie ik ben? Ik weet het zelf veel beter dan jou en ik kom hier nooit meer naartoe!”, had hij geroepen. Hij was het nog honderd procent eens met de woorden die hij toen had gesproken.

Hij opende zijn ogen na een geluid te hebben gehoord. Het klonk alsof een tak viel, maar dan iets zachter. Hij wist niet precies hoe hij het moest omschrijven. Waarschijnlijk een paar kleine kinderen die dom bezig waren. Hij sloot zijn ogen en legde zijn handen achter zijn hoofd. Ach, als het ernstig was zag hij het wel. Of hoorde.

[ Ik had geen inspi, dus ik heb een deel van deze post overgenomen uit een andere post die ik gisteren heb gemaakt X3.. Volgende wordt beter D: ]
Terug naar boven Ga naar beneden
Kairi

Kairi


Aantal berichten : 59
Registratiedatum : 21-04-11
Leeftijd : 29

Character
Leeftijd: 16 jaar
Krachten:
Partner: Who would love me?

silent nature Empty
BerichtOnderwerp: Re: silent nature   silent nature Icon_minitimema apr 25, 2011 3:26 am

Kairi hing daar maar aan die tak. Weer probeerde ze met haar benen heen en weer te zwaaien om zo weer op de tak te komen zoals ze eerder had gedaan. Het leek nou net of ze het niet meer kon of iets haar tegen hield. Ze probeerde het vervolgens maar weer. Geïrriteerd bleef ze vervolgens hangen. Haar armen begonnen wel pijn te doen en hetzelfde gelde voor haar handen. Ze probeerde haar grip nog stevig te houden. Ze keek omlaag en schatte de hoogte in. Het was eigenlijk net te hoog om zich te laten vallen. Zeker als je op je voeten terecht kwam zou je aardig pijn hebben. Ze zuchtte verveeld en geïrriteerd. "leuk even naar de natuur kijken in een boom..." zei ze met een norse stem. Kairi's blik ging weer naar het gras wat onder haar te bevinden was. Ze had twee keuzes, zich laten vallen en kans hebben op een gekneusde voet of iets in die richtig of om hulp roepen die hier waarschijnlijk niet eens was. Ze verloor vervolgens haar grip in haar ene hand. Haar hand schoot van de tak af waardoor ze nog maar aan een hand hing. Ze schrok zich kapot en kneep met haar andere hand steviger in de tak. Ze keek naar haar andere hand, hij was rood door het hangen en groen door het mos van de boom. Ze zuchtte nog eens diep. Als ze nou niks zou doen, zou ze toch vallen. Met haar andere hand probeerde ze weer de tak vast te pakken, wat niet totaal niet lukte. "is er iemand hier in de buurt?!" schreeuwde ze half, ze gilde niet maar ze praatte ook niet op een normale toon. Ze hield haar stem in, want ze dacht toch wel dat er verder niemand zou zijn hier, rond deze tijd en ze wou de dieren niet afschrikken.

(is goed, mij lukt het nooit om langere posts te maken dan dit of ik moet heel veel inspi hebben xD)
Terug naar boven Ga naar beneden
Soul

Soul


Aantal berichten : 163
Registratiedatum : 15-04-11

Character
Leeftijd: 15 jaar
Krachten:
Partner: Mizore, you're so lucky.. Because I'm the one, I'm second to none ;D No I kid, I kid. You're awesome. You know that, right? ♥

silent nature Empty
BerichtOnderwerp: Re: silent nature   silent nature Icon_minitimema apr 25, 2011 4:13 am

Even ging Saheli door Soul’s hoofd. Het was het eerste meisje op Degree waarvan hij de naam had geleerd. Ze had een beetje roodachtig haar, met een bruine tint. Haar ogen waren bruin en ze was vrij intelligent en ze had van die mooie vormen. Een kleine grijns speelde rond zijn mond. Hij interesseerde zich niet erg in een relatie – hij had bindingsangst, maar hij weigerde dat te geloven – maar het was leuk om een keer ergens naar te kunnen kijken. Ze had gezegd dat ze heel slecht was in Frans, maar hij had het tegendeel bewezen door haar te overhoren. Ze had gezegd dat ze best goed was in Duits maar slecht in Engels. Ach, je kon niet alles hebben. Hij was zelf ook wel aardig goed in Frans door zijn verleden, waarbij zijn ouders hem probeerde zoveel mogelijk in zijn hoofd te proppen. Ze hadden genoeg geld voor privé leraren, hij was een goede leerling en over het algemeen vrij intelligent en dat je een heleboel wist was belangrijk voor je reputatie, in het wereldje waar hij vandaan kwam.
Mizore was hij tegengekomen aan het meer. Het was vlak voor elf uur ’s avonds geweest en hij had net ruzie gehad met een ‘hippie’, over het verschil tussen de waarheid – wetenschap dus – en fictie – God, aura’s, handlezen en al die shit – maar Mizore kwam hem vragen waarom hij nog buiten was. Ze was van de Council en kon zelf nog makkelijk binnen komen zodra de deuren van Degree op slot waren, maar ze maakte zich zorgen – dat moest eigenlijk tussen aanhalingstekens, maar ja – om hoe hij binnen zou komen. Toen ze eenmaal binnen waren nadat Misaka hem het meer in had gejaagd was hij vrij onwel geworden. Ze werden door de zuster opgesloten in de kamer… Voor de hele avond. Ze had stroomschokken in zijn nek gestuurd in een positie die hem lichtelijk ongemakkelijk maakte. Terwijl ze daarmee bezig was, had hij uit het raam gekotst. Nadat ze hem dat vergeven had gingen ze slapen en het bleek dat Mizore zich naar hem toe had getrokken. Dus ze lag half over hem heen te slapen, op zo’n typisch stelletjes manier. Niet zijn plan, niet haar plan en beiden waren ze er niet tevreden mee. Ongemakkelijk zelfs. Al had Mizore gezegd dat hij zachter sliep dan de bedden.
“Is er iemand in de buurt?!” schreeuwde een stem en vrijwel meteen sprong Soul op. Het was een vrouwelijke stem, dat hoorde hij meteen. Het kwam van een boom nog geen drie meter verder op. Hij rende er op af en ging er onder staan. “Laat je vallen, ik vang je op!” riep hij omhoog naar het meisje dat daar hing. Dat zou geen probleem vormen, dat hele opvangen. Het was een vrij snelle reactie die hij van nature had, aangezien hij liever niet op zijn geweten had staan dat een meisje haar nek brak omdat hij haar niet kon opvangen. “Ik beloof het je,” riep hij nog naar boven, in de hoop dat ze zich snel liet vallen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kairi

Kairi


Aantal berichten : 59
Registratiedatum : 21-04-11
Leeftijd : 29

Character
Leeftijd: 16 jaar
Krachten:
Partner: Who would love me?

silent nature Empty
BerichtOnderwerp: Re: silent nature   silent nature Icon_minitimema apr 25, 2011 4:29 am

In Kairi's hoofd kwamen alleemaal gedachtes voorbij. Heel haar verleden schoot langs in haar hoofd. Waarom dacht ze uberhaupt aan deze dingen als ze aan een verrekte boom hing. In een boom klimmen was niet zo moeilijk, maar eruit was een ander verhaal. Dat had ze zelf weer bewezen. Wanhopig probeerde ze weer met haar andere hand naar de tak te grijpen. Ze voelde zich misselijk worden. Ook voelde het net alsof haar armen van haar romp af werden getrokken. Ze kneep een keer haar ogen dicht en dacht na. Proberen een manier te vinden om veilig uit die boom te komen, zonder dat ze viel of zichzelf uberhaupt bezeerde. Dit was waarschijnlijk het stomste wat ze ooit gedaan had en als ze nou is krachten had zoals de rest hier op Degree dan was ze waarschijnlijk niet eens in zo'n situatie terecht gekomen. Nog een poging om haar andere hand aan de tak te krijgen mislukte. Voor Kairi zat er nou niks anders op dan haar zelf laten vallen en hopen dat ze zich niet al te veel bezeerde. Opeens hoorde ze geritsel onder zich en ze schrok een beetje. En al snel volgde er een stem, een jongensstem. Haar blik schoot naar beneden. Er stond een jongen met wit haar onder haar. De woorden drongen nou pas echt tot haar door. "maar... maar" mompelde ze. Ze keek weer naar haar handen die het zowat begaven. Ze zuchtte "oke, hier kom ik". Met moeite liet ze haar handen los waarna ze in een reflex haar ogen sloot en dus naar beneden viel.

(ben eten, ben zo weer terug Razz)
Terug naar boven Ga naar beneden
Soul

Soul


Aantal berichten : 163
Registratiedatum : 15-04-11

Character
Leeftijd: 15 jaar
Krachten:
Partner: Mizore, you're so lucky.. Because I'm the one, I'm second to none ;D No I kid, I kid. You're awesome. You know that, right? ♥

silent nature Empty
BerichtOnderwerp: Re: silent nature   silent nature Icon_minitimedi apr 26, 2011 6:17 am

“Okee, hier kom ik,” sprak het meisje. Precies op dat moment kreeg hij een soort flashback. Een hele duidelijke herinnering. Al had hij gehoopt dat het niet zou gebeuren, was het toch het geval. Hij leunde voorover en gooide zijn avondmaal eruit, terwijl hij het gevoel had dat hij ging sterven. Hij spuugde nog wat na en realiseerde zich pas toen die bui lichtelijk over was, dat Mizore nog in dezelfde ruimte was. “Het spijt me dat onze eerste kennismaking zo moet lopen,” mompelde hij. Dat maakte ook zo’n lekkere eerste indruk. Hij keek naar beneden, maar het was te donker om nog te zien waar dat geland was. Na enkele minuten zuchtte hij, het gevoel dat hij weer ging kotsen was niet weg. Toch vermoedde hij dat hij er niet veel meer uit kon gooien en hij slurpte een keer. “Nogmaals, sorry…”
Hij begreep maar niet waarom dat moment hem zo lastig viel. Was het het feit dat dat was gebeurd in het bijzijn van iemand anders of lag het aan het feit dat Mizore in het midden was van schokjes doorsturen om hem beter te maken? Hij voelde zich ondankbaar, al wist hij dat her daar niet aan lag. “Laat maar komen,” sprak hij, waarna het meisje los liet en binnen twee seconden had hij haar in zijn armen. Hij legde haar weer neer op haar voeten. Een kleine grijns speelde rond zijn mond en hij slurpte wat kwijl op, dat hij altijd overtollig produceerde om de een of andere reden. Hij wist wel waarom. Door zijn kracht om zielen te kunnen eten na hun dood – voornamelijk die van Kishin’s, aangezien een menselijke ziel hem zelf in een Kishin zou veranderen – had hij een extra orgaan, waarvan bijna geen dokter wist wat het inhield. Laat staan hoe ze zijn overtollige speekselaanmaak konden stoppen. Maar normaal produceerde het alleen een speciaal soort speeksel met meer gal – dat zich vermengde met het speeksel van de bestaande speekselklier onder je tong – als hij een ziel op at. Dus het moest geïnfecteerd zijn of wat dan ook, dat het daarom altijd zoveel speeksel aanmaakte. “Soul Eater is de naam,” stelde hij zich voor. En dan nog achter haar naam komen; “En deze avonturier hier?”
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





silent nature Empty
BerichtOnderwerp: Re: silent nature   silent nature Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 
silent nature
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» It's to silent...
» Silent fight

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
 :: Buiten Degree :: Bossen-
Ga naar: