Bored tralalaa ~

In zichzelf gekeerd leunde ze met haar rug tegen het raam. Zittend op het raamkozijn, waarbij haar voeten naar beneden bungelde waren haar donkerblauwe ogen naar buiten gericht. Haar handen lagen losjes op haar schoot, waarbij haar vinger mee tikte op het deuntje in haar hoofd. Af en toe kwamen haar lippen los van elkaar om gedachteloos de woorden te vormen die bij het liedje hoorde. Haar hoofd opzij gedraaid waarbij ze schuin door het raam naar buiten keek. De kantine had haar voor nu nog iets te druk geleken, waarna ze per toeval bij de bieb beland was. Hoewel er in haar omgeving totaal geen boeken te vinden was, iets wat aanduidde dat ze hier niet zat om te lezen, vond ze het niet zo'n ramp om hier te zijn. Met een rustige haar van haar hand ging ze door haar even blauwe haar heen om haar ogen te sluiten en haar hoofd weer recht te draaien. Met gesloten ogen en nu zachtjes hardop nuriënd steunde ze met haar achterhoofd tegen het koude glas van het raam. Verveeld blies ze tussen haar lippen door, waren haar vingers gestopt met het ritmisch getik op haar eigen benen en bleef ze doodstil zitten. Langzaam opende haar ogen, staarde ze naar de houten balken van het plafon om enige afleiding te vinden. 'Bagger,' mompelde ze geïrriteerd, waarna ze zich van het raamkozijn af liet glijden en op haar voeten terrecht kwam. Met verveelde ogen staarde ze om zich heen, lied haar ogen over de zijkanten van de boekenkasten gaan waarbij ze haar handen in haar zij zette.

Het meisje met de halflange bruine haren en het Council bandje om haar arm liep met snelle langs de boekenkasten. Ze was nu al een tijdje lid van de Council en het beviel haar wel, al was ze vandaag even gestrest. Ze had vandaag een koppeltje.. Uit elkaar moeten halen terwijl ze hadden lopen zoenen. De blikken op hun gezichten hadden haar rood laten kleuren en ervoor gezorgd dat ze zich hierheen snelde. Hier zou niemand haar vinden. Daarom plofte ze neer bij een boekenkast en hield ze haar warme handen tegen haar wangen. Ze haatte dit soort momenten! Waarom moest zij dit doen? Juist zij, die zo verlegen kon zijn als wat wanneer het ging om dingen zoals deze. Ze vond het al erg als ze mensen zo innig met elkaar zag doen, laat staan wanneer het was met kleine kinderen op het schoolplein en ze dus uit elkaar moesten. Ze beet op haar lip. Oké, dat was iets wat ze de volgende keer gewoon zou negeren. Zoiets zou ze nooit meer doen! Het was.. Te beschamend.. Waarom had ze niet wat koudere handen? Dit hielp ook niet.
En toen zag ze een klein zwart beestje met echt overdreven veel poten zich langzaam over de grond voortbewegen. “Iets.. Met heel veel poten..” mompelde ze, haar ogen groot. Ze gilde een keer luid door de bieb heen. “Kom niet dichterbij!” riep ze toen, bijna even luid als haar gegil.
Ze rende hard weg uit haar hoekje, waarbij ze tegen iemand aan knalde. Ze landde hierbij op de grond en keek met grote ogen naar het blauwharige meisje. Het meisje leek ouder dan zij was, zo’n drie jaar ouder. Dus rond de achttien jaar. Mizore haalde even diep adem. “D-D-Daar was een beest.. Met heel veel poten..” stotterde ze dommig. Ze stond op en wreef even met haar handen langs haar rokje. Ze haalde een paar keer diep adem, waarna ze een lichte glimlach op zette, al was ze duidelijk nog van slag van de twee gebeurtenissen. “Hayashi Mizore is de naam,” stelde ze zich voor. “Noem me maar Mizore,” zei ze toen. Het was voor haar normaal om eerst haar achternaam te zeggen, maar er waren van die slimmerds die dan dachten dat haar voornaam Hayashi was. “Het spijt me.. Ik heb denk ik een beetje een net wat te grote fobie voor vieze.. Enge.. Insecten..” bracht ze toen uit en ze glimlachte. Ze was helemaal vergeten dat ze haar Council Bandje nog om had. Het zou wel dom overkomen; een Council lid die bang was voor kleine insectjes.

Haar ogen schoten naar de andere kant van de bieb toen een gil weerklonk. Fronsend keek ze in het niets, vroeg zich af of iemand uit pure blijheid zijn stem verheft had of dat het om iets anders was geweest. Net op het moment dat ze van haar plaats wilde komen om de bibliotheek maar eens uit te pluizen kwam het snelle gevaarte plots om de hoek tevoorschijn. Nog voordat ze werkelijk kon bedenken wat het was knalde het tegen haar aan en moest ze een paar stappen naar achter doen om haar evenwicht te behouden. Wat onthutst staarde ze naar het meisje, bleef haar aanstaren bij het gestotter dat ze uitkraamde. 'Spin?' klonk haar stem droogjes waarbij haar wenkbrauwen omhoog werden gelicht. Haar handen weer in haar zij gezet bleef ze het meisje nogal geamuseert aankijken. Ergens was de amusatie alleen voor haar, kon ze zich uiterst vermaken met het feit dat dit kind gillend was gaan rennen bij het zien van een spin. 'Dinthe,' klonk haar wederantwoord, vond het niet belangrijk om haar achternaam erbij te vermelden. Dinthe was voor haar genoeg om te weten. 'Ze zijn aardig nuttig. Maar ik denk dat ze banger voor jou zijn dan jij voor hem,' beantwoorde ze Mizore luchtig zonder enige medelijden. Haar ogen gleden over haar gehele uitstraling om daarna weer in Mizores ogen te vestigden. 'Of niet,' klonken haar worden er even negatief geamuseerd achteraan. Haar blik viel op het bandje, bleven daar even dramatisch hangen. 'Zeg, jij kan mij vast en zeker vertellen of hier enige toegang is tot een gesloten en privé badkamer?' toen ze haar spullen af had gezet op de etage had ze geïrriteerd opgevat dat hier bijna alles gedeeld werd. Hierbij was dit een probleem voor haar, op andere manieren dan haar ietwat arrogante houding vertelde.

[ Inspiloos D: ]