Sunny spells

Onderwerp: Sunny spells zo mei 15, 2011 7:59 am

[Alleen Izaya]

Een beetje verveeld zat ze daar midden op het gras. Rond haar speelden wat kinderen, maar ze waren verstandig genoeg om uit haar buurt te blijven. Ze was hier sinds gisteravond en vanochtend had ze al meteen weer een woedeaanval gekregen en een muur in elkaar geramd. Hadden ze haar maar niet uit moeten schelden voor rooie. Wat kon zij er aan doen dat ze rood haar had en rode ogen? Alice snoof minachtend en staarde voor zich uit. Haar knokkels deden vreselijk zeer, gelukkig zorgden de medicijnen tegen haar woedeaanvallen ook voor een pijnstillende werking, maar toch deden ze vreselijk zeer. Alice had er handschoentjes over heen gedaan, zodat het open vel niet zichtbaar was voor andere. Het zag er ook een beetje goor uit, maar ze deed haar knokkels al zo vaak zeer. Ze zat op haar knieën, wou niet normaal zitten omdat ze bang was dat de onderkant van de zwarte jurk zichtbaar zou zijn. Onder de jurk had ze een petticoat aan en bloomers, waardoor de jurk boller leek te staan. Haar rode haren had ze in twee staartjes gedaan, zoals ze vaak had en er zat een strik in haar haar. Met een emotieloze blik staarde ze naar een klein meisje dat met iemand anders met een bal aan het spelen was. Alice droeg bijna altijd jurken, vond ze lekkerder zitten dan van die broeken. Haar vingers speelden met een strikje aan haar mouw. Het rot ding was het enige wat ze nog van vroeger over had. Toen was ze nog klein, ze had de jurk van haar moeder gekregen in de hoop dat ze het aan zou kunnen als ze groter was. Nu was ze groter en had ze in een verdomd gesticht gezeten, alleen maar omdat ze steeds woedeaanvallen kregen, waar ze helemaal niks aan konden doen. Toch vormde het een probleem, aangezien haar kracht er voor zorgde dat ze supersterk was. Zoals de hulk, alleen dan niet zo mannelijk, gespierd en groen.
Een tevreden grijns vormde zich op haar gezicht. Ze vroeg zich af of ze hier nog vrienden kon maken, of er hier jongens waren die ze lekker kon versieren. Vlak daarna verdween de grijns, omdat er een jongen op haar af kwam lopen. Wat moest die nou weer? Maar toen ze bedacht dat het een goede kans was om hem te versieren, al zag hij er niet echt uit om te versieren, verscheen er een glimlach op haar gezicht.
“Hallo~!” zei ze tegen de jongen die voor haar ging zitten. “Een mooie dag, is het niet?” Haar ogen onderzochten de jongen, even twijfelde ze of hij wel een mooi doelwit zou zijn.

Onderwerp: Re: Sunny spells zo mei 15, 2011 9:12 am

Izaya kreeg Shizuo maar niet uit zijn hoofd. De jongen had hem als behoorlijke shit laten voelen, er was altijd wel wat met hem. Maar hij kon zich er niet overheen zetten, want hij was alles wat hij vroeg. En nog net iets meer. Nee. Alles wat hij vroeg en nog veel meer. Niet dol op aanrakingen zoals handje vasthouden. Maar dat zou niet erg zijn, want dan was Shizuo van hem. Maar dat was niet zo en dat maakte het vervelend in plaats van schattig.
Zijn blik viel op een meisje in een jurk. Hij was geen fan van jurken. Al helemaal niet het soort jurk dat het meisje droeg. Met van die bloomers eronder zodat het bol gaat staan. Hij vond het lelijk, maar dat was zijn mening dan weer. Hij kneep zijn ogen tot spleetjes, vroeg zich af of ze een goed onderwerp zou zijn voor observatie. Eigenlijk had hij al genoeg mensen leren kennen. Anders kon hij niet meer verdwijnen uit Degree wanneer hij dat wou. Uiteindelijk liep hij er toch maar heen, zijn nieuwsgierigheid won het van zijn verstand.

"Hallo~!" ze rekte de 'o' klank ontzettend uit. Zwaar irritant. Maar hij negeerde deze gedachten en glimlachte even. "Heey," zei hij, rekte met opzet de 'e' uit. Maar op zo'n manier dat het niet sarcastisch zou over komen. Al hield hij wel van ruzie. Meestal. "Jup," zei hij en keek even omhoog, naar de zon. "Heel.. zonnig. En warm," reageerde hij en keek haar voor een moment aan voordat hij weer weg keek. Het was te warm voor zijn bontjas. "Orihara Izaya," stelde hij zich voor en draaide zijn blik naar haar toe. "En jij?"

Onderwerp: Re: Sunny spells ma mei 16, 2011 4:33 am

Het was een lange jongen met zwart haar en.. rode ogen? Wat toevallig. Hij leek haar niet echt heel aardig, meer zo’n pestkop of zoiets. Ze had ook rare verhalen over hem gehoord, althans, ze ging er van uit dat hij degene was waar ze over hadden gepraat
"Heey," zei de jongen. Ze deed haar benen meer zijdelings, zodat ze wat lekkerder zat, en plaatsten haar handen achter zich. Niet dat ze echt steun nodig had, maar het zat gewoon lekkerder zo.
"Jup," was het antwoord van de jongen. "Heel.. zonnig. En warm." Tsja, de jongen had een bontjas aan en zij een jurk, een heel verschil. Was het niet te warm in dat ding? Haar ogen volgden twee meisjes die voorbij renden. Gisteren had het nog geregend, maar gelukkig was het gras niet meer nat. Anders had ze een probleem gehad met haar o zo mooie jurk.
"Orihara Izaya." Nee, het was een andere jongen.
“Oh!” riep ze verbaasd uit. “Dan ken jij zeker wel die Shizuo, of hoe hij ook mag heten? Ik heb gehoord dat het een heel erge heethoofd is, maar ik heb hem nog nooit gezien. Hoe ziet hij er uit?” Ze was er nieuwsgierig naar, omdat zij altijd ze heethoofd was, en gelukkig was dat nu iemand anders.
“Alice Seychelles,” stelde ze zichzelf voor. “Jij komt uit Japan, is het niet? Ik heb er nog nooit gewoond, maar mijn vader komt er vandaan en hij heeft me er nooit over verteld. Wat een sukkel eigenlijk.. Hoe is de cultuur daar?” Met nieuwsgierige oogjes keek ze de jongen aan. Ze was misschien wel heethoofdig, maar toch was ze ook nogal heel erg nieuwsgierig. Vooral als het om roddels ging of over iets waar ze niks van af wist. Ze kwam zelf uit Polen, maar dat zei ze er maar niet bij omdat het nogal raar klonk. En pools was een kut-taal, maar ze kon het wel. Het liefst sprak ze Japans, wat ook niet echt kon, of gewoon engels. Of zo. Ze plukte even aan een strikje van haar jurk die niet goed zat, maar keek daarna weer naar de jongen die zichzelf had voorgesteld als Orihara Izaya.. Dan was zijn voornaam zeker Izaya, want die naam klonk mooier.

Onderwerp: Re: Sunny spells za mei 21, 2011 10:45 pm

"Dan ken jij zeker wel die Shizuo, of hoe hij ook mag heten? Ik heb gehoord dat het een heel erge heethoofd is, maar ik heb hem nog nooit gezien. Hoe ziet hij er uit?" Izaya keek haar even aan, met een kleine glimlach. "Maar natuurlijk ken ik Shizuo, wie niet?" zei hij en haalde zijn handen een beetje vaagjes in de lucht en legde toen uiteindelijk zijn hand op zijn heup en draaide rondjes met zijn wijsvinger in de lucht. Zijn elleboog was gebogen dus zijn hand kwam maar ongeveer tot zijn hoofd, dus niet denken dat hij zijn hand helemaal bovenin de lucht had, zoals kleine jongens en meisjes dat deden in de klas. "Shizuo Heiwajima... Lang, langer dan ik. Blond haar, draagt meestal een zonnebril. Stille jongen trouwens, meestal dan. Hij heeft een kort lontje en je wilt hem echt niet nijdig maken, want hij heeft volgens mij bovennatuurlijke sterkte. Niet like de krachten die de meeste mensen hier hebben. Een menselijke mier, maar hij ziet er niet abnormaal gespierd uit."
Hij keek het meisje even aan. "De meeste mensen hebben een reactie op pijn. Ze stoppen met vechten, hun hersenen zeggen dat ze niet meer pijn moeten ondergaan en beter weg kunnen rennen. Shizuo heeft dit niet. En voor de meeste mensen zou dit een ramp zijn, maar hij weet zich er altijd uit te redden." Shizuo was zeker een beetje vreemd. Hij kon goed zoenen - ondanks dat Izaya niet dacht dat hij dat zo vaak deed, in tegenstelling tot zichzelf - en had een mooi lijf, in hoeverre hij dat gezien had. Maar daarin was hij niet de enige. Het ding dat Shizuo zo vreselijk interessant maakte voor Izaya, was dat hij zo'n ingewikkeld persoonlijkheid had. Het was leuk om hem te observeren. Maar het was altijd al moeilijk geweest voor Izaya om an iemand te houden als een individu. Hij hield van mensen, niet van een mens. En waarschijnlijk kon hij geen eens liefde teruggeven, mocht dit ooit nodig zijn. Maar hoe dan ook, de enige mensen die meer gevaarlijk waren dan Shizuo waren zijn tweeling zusjes. Ugh.

"Jij komt uit Japan, is het niet? Ik heb er nog nooit gewoond, maar mijn vader komt er vandaan en hij heeft me er nooit over verteld. Wat een sukkel eigenlijk.. Hoe is de cultuur daar?" Het meisje praatte veel, heel veel. Maar dat vond hij niet erg, want hij kon er zelf ook wel wat van. Misschien net iets te veel voor een jongen, maar het was wat je wou dat het werd. Hij speelde even met de ring aan zijn vinger. "Aangenaam Alice, en dat klopt. Geboren en opgevoed in Tokyo. De cultuur is eigenlijk het omgekeerde als van jullie hier in het westen.. Maar je gaat me niet vertellen dat je er niks van weet. Iedereen kent ons wel, met stokjes eten en onze tatami vloeren," hij grijnsde even scheefjes. "Maar Japan heeft werkelijk een van de meest ingewikkelde maar prachtige culturen van de wereld. Ik kan met trots zeggen dat ik Japans ben."

Onderwerp: Re: Sunny spells zo mei 22, 2011 4:19 am

"Maar natuurlijk ken ik Shizuo, wie niet?" De jongen begon iets raars te doen wat ze niet volgde, en waardoor ze moest giechelen. "Shizuo Heiwajima... Lang, langer dan ik. Blond haar, draagt meestal een zonnebril. Stille jongen trouwens, meestal dan. Hij heeft een kort lontje en je wilt hem echt niet nijdig maken, want hij heeft volgens mij bovennatuurlijke sterkte. Niet like de krachten die de meeste mensen hier hebben. Een menselijke mier, maar hij ziet er niet abnormaal gespierd uit." Ze grinnikte door de opmerking van de jongen. Een menselijke mier, misschien was dat ook hoe zij eigenlijk was, al leek de jongen veel anders dan haar. Zijzelf was spontaan, en juist niet stil. Ook was ze soms nogal heel erg spontaan, begon ze zomaar wildvreemde mensen te ondervragen, zoals ze nu ook eigenlijk deed. "De meeste mensen hebben een reactie op pijn. Ze stoppen met vechten, hun hersenen zeggen dat ze niet meer pijn moeten ondergaan en beter weg kunnen rennen. Shizuo heeft dit niet. En voor de meeste mensen zou dit een ramp zijn, maar hij weet zich er altijd uit te redden." Ze knikte, als teken dat ze het begreep.
“Ikzelf heb ook zo’n kracht waarmee je gewoon abnormaal sterk bent. Doodirritant, vooral omdat ik ook nogal prikkelbaar ben, waarschijnlijk heeft dat gewoon met de kracht te maken. Hoe sterker, hoe makkelijker je woedeaanvallen hebt. Gelukkig heb ik wel grenzen, aangezien ik maar een beperkt aantal energie hebt en ik af en toe ook gewoon moet rusten. Ik heb wel een keer gehad dat ik twee dagen achter elkaar niet meer kon lopen, zo moe was ik.” Ze grinnikte even.
"Aangenaam Alice, en dat klopt. Geboren en opgevoed in Tokyo. De cultuur is eigenlijk het omgekeerde als van jullie hier in het westen.. Maar je gaat me niet vertellen dat je er niks van weet. Iedereen kent ons wel, met stokjes eten en onze tatami vloeren," was de jongen zijn antwoord. "Maar Japan heeft werkelijk een van de meest ingewikkelde maar prachtige culturen van de wereld. Ik kan met trots zeggen dat ik Japans ben." Ze knikte.
“Dat heb ik gehoord. Ooit wil ik er een keer heen, als ik ouder ben,” zei ze en ze zuchtte. “Dlaczego nie urodził się w Japonii?” zei ze treurig in het pools. “Kuttaal,” gromde ze, aangezien het niet de bedoeling was om iets in het pools te zeggen, en ze snoof even, haar handen trilden van plotselinge woede maar ontspanden zich al snel. Waarom was ze niet in japan geboren? Dat was de vraag die ze even aan zichzelf had gesteld. Japan was veel leuker dan het koude Polen.

Onderwerp: Re: Sunny spells ma mei 30, 2011 6:04 am

"Ikzelf heb ook zo’n kracht waarmee je gewoon abnormaal sterk bent," vertelde ze. Izaya keek even op en hun blikken kruiste. Iemand net als Shizuo, dus? Dat kon nogeens interessant worden. "Doodirritant," Oh ja? Waarom? "Vooral omdat ik ook nogal prikkelbaar ben, waarschijnlijk heeft dat gewoon met de kracht te maken. Hoe sterker, hoe makkelijker je woedeaanvallen hebt." Ja, daar was hij zich van bewust. Mensen waren nogal macht gedreven namelijk. Als je erg sterk was, was het makkelijk om te zeggen 'ik sla je tot moes als je nu niet die bek van je houd', terwijl je je een beetje stil hield als je wat zwakker was. Al was dat in zijn geval niet zo. Het was niet zo dat hij zwak was, maar hij was niet six-pack, super gespierde Izaya. Hij maakte mensen liever boos voor hun reactie om vervolgens weg te lopen. Dat was grappig. "Gelukkig heb ik wel grenzen, aangezien ik maar een beperkt aantal energie hebt en ik af en toe ook gewoon moet rusten. Ik heb wel een keer gehad dat ik twee dagen achter elkaar niet meer kon lopen, zo moe was ik."
"Interessant, dat heb ik nooit geweten. Voor zover ik weet heeft Shizuo zulke bij effecten niet. Al wordt hij er waarschijnlijk alleen roekeloos van," vertelde Izaya rustig. Als hij weinig tot geen pijn voelde en steeds door bleef gaan, kon dat toch makkelijk genoeg zijn dood worden. Niet dan? "Twee dagen... Dat is een behoorlijk lange tijd. Bleef je dan ook echt 48 uur in je bed? Of zat je nog televisie te kijken en een beetje rond te hupsen binnen huis?"

"Dat heb ik gehoord. Ooit wil ik er een keer heen, als ik ouder ben," hij knikte even begrijpend. "Moet je zeker doen. Ik kan je vertellen dat het het zeker waard is. Voor mij is het niks anders dan gewoon allemaal, maar als ik hier kom dan merk ik dat alles heel anders is. Ik krijg gewoon heimwee van mensen die me vertellen hoe geweldig Japan is," grinnikte hij even kort naar het meisje toe. Het was niet helemaal waar, hij hoefde niet eens terug naar Japan. Al zou het hem goed doen enkele vrienden te zien.
Ze zei wat in het Pools. Hij sprak geen vloeiend Pools, wist er nauwelijks wat vanaf. Japonii moest Japan zijn. En het klonk treurig. "Als iedereen in Japan was geboren, zou iedereen wensen om in een ander land te zijn geboren. Zoals Polen," probeerde hij nog.

Onderwerp: Re: Sunny spells za jun 18, 2011 9:45 am

Ze hield er niet van als ze over haar kracht moest vertellen. Nja, vertellen. Als ze dan over haar kracht vertelde. Dan kreeg ze altijd zo’n vreselijk gevoel van binnen en wou ze het liefst boos worden, of weg rennen. Ze ademde even diep in en uit, plukte aan het gras. Haar lippen waren tot een barse streep getrokken en ze had haar blik van de jongen afgewend.
"Interessant, dat heb ik nooit geweten. Voor zover ik weet heeft Shizuo zulke bij effecten niet. Al wordt hij er waarschijnlijk alleen roekeloos van," had de jongen geantwoord. Tsja, bijeffecten waren wel handig. "Twee dagen... Dat is een behoorlijk lange tijd. Bleef je dan ook echt 48 uur in je bed? Of zat je nog televisie te kijken en een beetje rond te hupsen binnen huis?" Ze schudde haar hoofd.
“Gewoon liggen, nauwelijks iets doen en dan vooral slapen,” mompelde Alice en ze probeerde een glimlach op haar gezicht te toveren, om wat aardiger over te komen. Maar het lukte gewoon niet.
"Moet je zeker doen. Ik kan je vertellen dat het het zeker waard is. Voor mij is het niks anders dan gewoon allemaal, maar als ik hier kom dan merk ik dat alles heel anders is. Ik krijg gewoon heimwee van mensen die me vertellen hoe geweldig Japan is." Ze knikte even, luisterde maar half naar zijn woorden. "Als iedereen in Japan was geboren, zou iedereen wensen om in een ander land te zijn geboren. Zoals Polen." Haar handen balden zich tot vuisten en de mislukte glimlach verdween weer van haar gezicht. Waarom klonk de jongen alsof hij alles wist?! Alice trilde lichtjes, moest moeite doen om zichzelf onder de controle te houden. Het draadje diep binnen in haar dat op knappen stond, moest ze met moeite vast houden, om het niet te laten knappen. Stomme gozer.

Onderwerp: Re: Sunny spells za jun 18, 2011 9:53 am

Alice schudde haar hoofd. Izaya keek haar even aan terwijl ze haar verhaal ophing. Ze bevestigde dat het voornamelijk gewoon liggen was. Het was voornamelijk slapen en als ze wakker was, deed ze nauwelijks wat. Hij knikte even begrijpend en sloeg de informatie op. Het leek alsof ze geïrriteerd was, dat ze er liever niet over praatte. Hij stelde maar geen vragen meer wat dat betrof. Het meisje reageerde ook al kwaad op zijn woorden. Hij glimlachte even kort en deed zijn handen in zijn zakken. Hij stond op en keek haar even aan. Zijn betweterigheid kon nogal irritant zijn voor de mensen om hem heen, maar hij leefde voor hun reacties. Als hij haar nou eens pushte? Zou de draad dan doorknappen en zou ze haar kracht moeten gebruiken? Waarschijnlijk wel. "Irriteer je je aan het feit dat ik meer weet dan dat je zou willen?" een kleine grijns werd op zijn gezicht getoverd. Toen ze nog niet echt een reactie gaf - buiten trillen en haar handen tot vuisten balden - besloot hij om het toch nog wat verder te pushen.
"Weet je," begon hij en zijn bruin roze ogen kregen een lichte glinstering. "Je bent best wel knap als je boos bent." Hij vermoedde dat er niet meer dan dat nodig was. Al wou hij nog wel vragen of Poolse meisjes net zo ver wouden gaan als de Fransen, maar hield zich in. Zo was het wel weer genoeg. "Dan ga ik maar weer." sprak hij en draaide zich om, puur om te kijken hoe ze zou reageren.

Onderwerp: Re: Sunny spells za jun 18, 2011 10:12 am

De denkbeeldige vingers in haar gedachten grepen naar de kleine stukjes draad die van het massieve draad los schoten en knoopten ze vast. Net zoals een touw die bijna knapt, alleen dan wat meer massief en steviger. Ze moest moeite doen, want elke seconde die verstreek, knapten de kleine draadjes steeds vaker en moest ze ze steeds weer aan elkaar knopen. De jongen was opgestaan. Wou hij weg gaan lopen? Wat laf.
"Irriteer je je aan het feit dat ik meer weet dan dat je zou willen?" Alice besloot om alleen maar te snuiven, boos reageren hielp toch niet. Ze keek weg, richtte haar blik op een groepje kinderen die speelden. Ze deed alsof hij niet bestond. Steeds sneller knapten de draadjes, konden haar vingers niet meer bij alle draadjes terecht. "Weet je." Haar ogen schoten meteen naar de jongen. "Je bent best wel knap als je boos bent." En toen scheurde het. Het massieve draad, dat eerst zo onkwetsbaar had geleken, scheurde gewoon. Haar rode ogen leken nog roder te worden. "Dan ga ik maar weer." Het ging snel. Ze was overeind geschoten, had de jongen bij zijn nek gegrepen en hem tegen een boom aangesleurd, 20 meter verderop. Binnen een paar seconden.
En toen ze op hem af wou lopen, ging er een schok door haar heen. Haar hand ging naar haar hoofd en ze vloekte. Nee! Niet nu! Niet nu ze de jongen nog meer wou aanpakken! Haar lichaam trilde even, voordat ze op haar knieën in het gras zakte. Alles duizelde, haar ademhaling was wat sneller gegaan. Haar spieren waren aan het verzwakken, waardoor ze begon te trillen, de spieren aanmoedigde om haar te helpen de jongen nog een pak slaag te geven. Maar ze kon het gewoon niet. Ze sloeg haar armen om zich heen en staarde naar de grond, terwijl haar hoofd een beetje hing. Verdomme. Straks dan kwam de jongen terug en nam hij wraak of zo. Dan was ze echt de klos. Ze kneep haar ogen dicht toen haar lichaam weer even schokte. Ze moest eens voorzichtiger met haar lichaam doen.

Onderwerp: Re: Sunny spells za jun 18, 2011 10:21 am

Izaya voelde een paar vingers in zijn nek en lucht. Heel veel lucht. Het raasde langs hem waarna hij tegen een boom aan knalde. Hij voelde het aan zijn rug, hij voelde pijn. Toch stond hij op alsof er niks was. Precies wat hij met Shizuo deed. Hij lachte een keer en liep naar links, alsof hij niks had gevoeld. Ondertussen zat hij te vloeken in zijn hoofd met alleen de slechtste woorden, godverdomme, dat deed pijn. Hij keek nog een keer achterom, van plan om nog een snel antwoord te maken en dan te verdwijnen. Hij fronste even, het meisje leek instabiel. Was dat dan waar ze het over had? Hij twijfelde niet echt lang en liep dus zodanig naar haar toe.
Alice had haar handen tegen haar hoofdhuid geplakt, tussen haar haren in. Hij stond er even naar te kijken, te observeren. Ze zakte in elkaar en ging op haar knieën zitten. "Wat ben jij toch een schatje," maakte hij uiteindelijk toch gebruik van de hele situatie. Eens kijken hoe ver ze kon. Als hij haar nou nog pushte, terwijl ze in elkaar zakte, zou ze dan nog de kracht kunnen vinden om hem aan te pakken? Of zou ze simpelweg te zwak zijn in verband met wat ze hem had verteld? "Nee echt, serieus. Je bent echt een lieverd. Blijkbaar heb ik het maar weer getroffen?" zei hij. Ze zag er nog best schattig uit zo. Als hij haar gezicht niet zag dan, dat was weer net iets te pijnlijk. Hij zakte door zijn knieën en hurkte voor haar neer. "Ik wed dat je prachtige ogen hebt," begon hij, "kijk me eens aan?"

Onderwerp: Re: Sunny spells za jun 18, 2011 9:23 pm

Ze nam de moeite niet om op te kijken toen ze merkte dat de jongen er was. Ze bleef gewoon zitten, alsof ze de jongen niet eens had opgemerkt. Misschien ging hij dan wel weg. Haar ene hand kon ze nauwelijks meer op tillen, het leek alsof ze een spier had verrekt of zo.
"Wat ben jij toch een schatje," hoorde ze zijn stem zeggen. Alice gromde even zachtjes. Ze was geen schatje! Niet slaan.. Niet slaan.. Niet slaan.. "Nee echt, serieus. Je bent echt een lieverd. Blijkbaar heb ik het maar weer getroffen?" Was ze een voorwerp dat hij net gekocht had? Was hij de eigenaar van haar? Nee! Dus dan moest hij maar zijn mond houden over dat ze een schatje of lieverd was en dat hij het getroffen had, of zo. Ze volgden zijn woorden maar half, kon alleen maar de beledigingen er uit halen. Plotseling was zijn stem heel dichtbij. "Ik wed dat je prachtige ogen hebt." Hij.. Hij moest zijn mond houden! "Kijk me eens aan?" Ze wendde haar blik op, met rood gloeiende ogen, om hem vervolgend recht in het gezicht te slaan. Die jongen moest kappen. Het was zijn eigen schuld. Maar net toen ze hem in het gezicht geslagen had, schakelde haar kracht zich weer uit en voelde ze zich moe, kapot, gesloopt.. Ze moest moeite doen om niet om te vallen, want alles leek opeens te draaien.

Onderwerp: Re: Sunny spells za jun 18, 2011 9:36 pm

Het meisje keek omhoog, haar ogen gloeide (ze waren inderdaad mooi) en Izaya grijnsde breeduit. Zoals verwacht ging haar hand omhoog, hij bewoog sierlijk naar achteren toen ze hem probeerde te slaan en ging met een hand door zijn haar. Toch niet meer zo raaks als net. Het meisje keek hem voor een tel aan, voordat ze haar ogen sloot. Het leek een beetje alsof ze dronken was. Ze viel voorover, hij sprong zowat naar voren en hield haar tegen van op de grond te vallen. Hij hield haar een beetje hulpeloos omhoog, voordat hij zijn arm onder haar knieholte weefde en haar oppakte. Zijn ene hand was net onder haar schouderbladen geplaatst en zijn andere hand zat op haar knie, waarbij zijn arm dus haar benen ondersteunde. Hij dacht voor een moment na wat het beste was om te doen. Ze zei dat ze na het gebruik van haar kracht veel moest rusten.

Hij liep door de gangen van Degree. Hij liep de jongenskamer langs en stopte toen even. Hij wist niet eens welk bed van haar was. Moest hij anders naar de jongenskamer en haar op zijn bed plaatsen? Nee, dan had hij straks nergens om te rusten. Hij wist wel zeker dat Alice het niet zou waarderen als ze 'wakker werd' met hem - van alle jongens op aarde, precies Izaya - naast haar op bed. Daarom besloot hij naar haar kamer te gaan en liep naar binnen. Er zat een klein groepje meisjes. "Wow!" riepen ze meteen en rende op hem af. "Wat is er met Alice?!" zeiden ze, blijkbaar kende ze het meisje al. Hij vertelde even dat ze haar kracht had gebruikt en dat ze moest rusten. "Waar is haar bed?" vroeg hij toen, waarna ze naar een bedje wezen en hij erheen liep. Hij legde haar op bed en ging toen zelf op het randje zitten, terwijl de meisjes hem aankeken.
"Ben jij Alice d'r vriendje?" vroeg een van hun toen uiteindelijk met een brede glimlach rond haar mond. Hij trok een brede grijns, zou hij gebruik maken van deze situatie?
"Ja dus," besloot het andere meisje toen knikkend en Izaya schudde lachend zijn hoofd.
"We gaan al," floot de ander toen en liep naar buiten. Hij draaide zich even naar Alice toe, vroeg zich af of ze wat gehoord had van dat alles, of dat ze echt sliep?

Onderwerp: Re: Sunny spells za jun 18, 2011 10:19 pm

Mis. Haar gezicht vertrok toen de hand miste. Ze kon zich niet meer goed concentreren, maar had duidelijk al haar overgebleven kracht in de aanval gestopt. Ze staarde hem even met een boos gezicht aan, de jongen ging gewoon met zijn hand door zijn haar, toen het noodlot opeens toe sloeg. Haar lichaam was te veel afgezwakt. Haar ogen vielen dicht en ze viel voorover. In plaats van het zachte gras, hielden handen haar vast. Alice wist meteen wie het was. Hoe durfde hij haar aan te raken?! Ze werd wat overeind geholpen, waarna ze een arm onder haar knieholte voelde. De jongen tilde haar op. Wat ging hij doen? Ondanks dat ze het helemaal niet wou, voelden zijn armen beschermend en leunde ze tegen hem aan. Het zat wel lekker zo. Maar waarom in godsnaam nam hij haar mee?
Na een poosje hoorde Alice een deur die open ging, gevolgd door meisjesstemmen. Waarom nam hij haar mee naar de meisjesslaapkamer?!
"Wow!" Haar spieren spanden zich aan. Niet hun! Onder andere het meisje dat haar voor rooie had uitgescholden, was er bij. Verdomme, had ze maar geen muur in elkaar moeten rammen, wat gewoon teveel voor haar was, en dan ook nog de jongen van wel veel tientallen kilo weggooien. Als ze te veel deed, kreeg ze altijd dit als na effect. Bah. Waarschijnlijk duurde het lang voordat ze weer op krachten was gekomen.
"Wat is er met Alice?!" Ja, alsof hun zich zorgen over haar maken. Er klonk geen ene bezorgdheid in hun stemmen, ze vonden het gewoon nieuwsgierig om haar zo te zien. Als ze beter was, zou ze die stomme meiden nog wel een lesje leren.
"Waar is haar bed?" hoorde ze de jongen vragen. Ze weigerde de jongen bij zijn naam te noemen, zelfs niet in haar gedachten. Ze haatte hem en straks was ze hem vast iets verschuldigd, aangezien ze hem hierheen had gebracht. Anders had ze moeten lopen, en dat was al helemaal een ramp. Alice voelde hoe ze op het zachte bed werd neergelegd. Aan het feit dat het bed naast haar wat inzakte, kon ze merken dat de jongen ook op het bed was gaan zitten.
"Ben jij Alice d'r vriendje?" Haar lichaam spande zich aan. Ze wou gaan schreeuwen dat ze op moesten houden, maar ze moest al moeite doen om bij bewustzijn te zijn. "Ja dus." Echt niet! Ze hoorde de jongen lachen, waardoor haar buik zich krampachtig ineen leek te trekken. "We gaan al." Al snel hoorde ze een deur die dicht klapte. Ze knarsetandde.
“Odejdź, kurwa dostawcy!” zei ze met een schorre stem. Ze draaide zichzelf op haar zij, met haar rug naar de jongen toe. Ze voelde zich ongemakkelijk, plukte met haar ene hand aan een strikje van de zwarte jurk die ze aan had. Haar rode ogen staarden voor zich uit en Alice zei nog wat Poolse scheldwoorden, gericht op de jongen. Ach, hij kon het toch niet verstaan.

Onderwerp: Re: Sunny spells za jun 18, 2011 10:29 pm

“Odejdź, kurwa dostawcy!” riep Alice hem toe en Izaya keek haar even aan. Hij begreep dat het boze woorden waren, dat ze hem uitschold. Maar voor wat wist hij ook niet. Hij grinnikt even kort en draaide zich weer van haar weg. "Aho," zei hij rustig in het Japans. Elke keer als zij een Pools scheldwoord opnoemde, noemde hij een Japans scheldwoord op. Op een gegeven moment draaide hij zich om en ging in kleermakerszit op haar bed zitten, zijn bontjas had hij allang uitgetrokken. Hij droeg een strak zwart T-shirt onder zijn bontjas, op dat moment dus basically wat zichtbaar was. "Bijin." zei hij met een scheve grijns. Zou toch leuk zijn als ze dacht dat dat een scheldwoord was. Zou ze weten wat het betekende?
Hij knipperde een keer en hoorde nog wat binnensmonds gescheld van het meisje, maar keek er niet naar om. Ze zag er best interessant uit, niet zoals normale mensen. "Do kashiteiru?" zei hij toen zachtjes en schudde daarna zijn hoofd. Hij zat nog steeds een beetje in zijn Japans-vorm, vergeten dat Alice de taal niet sprak. "Sorry, ik bedoel, gaat het een beetje?" vroeg hij daarna. Ook al zaten ze elkaar net uit te schelden, hij voelde ergens wel medelijden voor het meisje. Die anderen leken nou niet echt vriendinnen, meer aasgieren die wachtte tot hun prooi alleen was. Ordinaire meisjes zoals hun zochten altijd de knappere meisjes uit om te pesten.

Onderwerp: Re: Sunny spells za jun 18, 2011 10:54 pm

Het bed lag zo lekker, dat ze bijna in slaap viel. Maar dat wou ze niet, straks randde de jongen haar nog aan ofzo. De jongen grinnikte als reactie op wat ze had gezegd.
"Aho." Wat the fuck betekende dat weer? Was hij opeens een piraat geworden? Alleen de i miste nog. Ze voelde aan het bewegen van het matras dat de jongen ging verzitten. "Bijin." Opnieuw wist Alice niet wat dat in godsnaam betekende. Eigenlijk wou ze het niet eens weten. Ze gromde even geïrriteerd. Ze schold nog even binnensmonds en trok haar benen wat op, zodat ze wat prettiger lag. De petticoat irriteerde haar een beetje, het prikkelde een beetje. De jongen zei iets zachtjes, wat ze nauwelijks verstond aangezien het niet eens Nederlands was.
"Sorry, ik bedoel, gaat het een beetje?" Ze snoof geïrriteerd.
“Nee, dat kan je toch wel zien?!” zei ze boos. Maar waarom deed ze zo boos tegen hem? Ja, ze irriteerde zich aan hem, maar hij had haar opgevangen en haar naar binnen gebracht, in plaats van dat hij haar op het gras liet vallen en gewoon was weggelopen. Waarom deed hij het in godsnaam? Ze had hem tegen een boom aangegooid! Alice merkte dat hij deed alsof hij niet eens pijn had, maar ze wist dat ze hem vast pijn had gedaan. Of hij had een kracht waardoor hij niet eens pijn voelde of snel herstelde, ofzo. De petticoat lag niet echt lekker en ze sloot haar ogen, gevolgd door een zucht. Waarom liet hij haar niet alleen? Dan kon ze veilig slapen.

Onderwerp: Re: Sunny spells za jun 18, 2011 11:12 pm

"Nee! Dat kan je toch wel zien?!" riep Alice kwaad en Izaya haalde zijn schouders op. Hij ging weer met een hand door zijn haar en pakte zijn jas van de vloer. Die gooide hij op het bed tegenover hem. Hij draaide zich om, bedacht zich dat ze waarschijnlijk wou weten waarom hij zo aardig deed. Nou ja, aardig.. Waarom hij haar niet liet rotten op Court Yard. Toch besloot hij het maar niet zo te zeggen, want dan zou ze alleen nog meer geïrriteerd worden door zijn betweterigheid.
"Weet je," begon hij weer eens, kon zijn mond niet eens voor tien seconden dichthouden, "je bent toch wel knapper dan de meeste meisjes hier." Voor zoverre zijn voorkeur uit ging naar meisjes, wat eigenlijk niet zo was. Hij was bi-sexueel, maar hij ging meer voor jongens dan voor meisjes. Al was het allebei vrij plezierig, als het maar niet van lange duur was. Hij besloot haar gerust te stellen door iets te zeggen wat ze waarschijnlijk eerst neit had gedacht. "Ondanks het feit dat Shizuo agressief is, zoent hij heel... goed."
Hij ging met een hand over zijn rug en zuchtte een keer. Het lichtte een beetje blauw op en voelde verzachtend aan. Het was een van zijn krachten, Soft Side, dat ervoor zorgde dat de pijn halveerde. Het werkte beter als hij andere mensen hielp, maar bij hemzelf werkte het ook wel vrij goed. Uiteindelijk haalde hij zijn hand weg, trok de achterkant van zijn shirt naar beneden en ging met een hand door zijn hanre. Hij draaide zich om, Alice had nog steeds haar rug naar hem toe. Gezellig.

Onderwerp: Re: Sunny spells za jun 18, 2011 11:27 pm

Haar ogen gingen al snel weer open, straks dan viel ze weer in slaap. Ze schopte haar schoenen uit, die aan de andere kant van het bed belandden. De deken van haar bed lag aan het voeteneinde, opgevouwen. Daar lag het meestal als ze de meisjesslaapzaal uit ging. Ze pakte haar kussen, die achter haar lag, en legde haar hoofd er op, trok haar benen nog meer op. Mochten jongens eigenlijk wel in de meisjesslaapzaal komen?
"Weet je," begon de jongen weer en Alice snoof even. Kon de jongen zijn mond niet houden voor een halve minuut, ofzo? "Je bent toch wel knapper dan de meeste meisjes hier." Haar gezicht werd een beetje rood, omdat de jongen de woorden zo gemeend uit sprak. Haar ademhaling werd wat onregelmatiger, waardoor ze nog bozer werd. Het nadeel was alleen dat ze niet echt harstikke boos kon worden, omdat ze zo verzwakt was en toch niks kon doen. "Ondanks het feit dat Shizuo agressief is, zoent hij heel... goed." Dus.. hij bedoelde dat zij ook vast goed kon zoenen? Ze moest moeite doen om niet te gaan kokhalzen. Gatver! Ze had nog nooit iemand gezoend of zelfs maar van iemand gehouden. In Polen had ze geen vrienden en stond ze bekend als een grote pestkop. Ze haatte kleffe stelletjes en zag liefde als een klef iets wat er voor zorgde dat je baby’s moest krijgen en niet eens een eigen leven mocht hebben. Waarschijnlijk was het een vooroordeel, ze had er namelijk geen verstand van. Nouja, haar moeder was eerst sinds Alice’ s geboorte alleenstaand geweest, maar toen die rottige man in het leven kwam, was ze bijna nooit vrolijk geweest. Die stomme man was de reden geweest waarom ze hierheen was gegaan.
“Leuk voor je,” mompelde ze. Eigenlijk wou ze het zo onverschillig en geïrriteerd mogelijk zeggen, alleen haar stem was onstabiel geworden, waardoor het meer klonk alsof het haar een klein beetje boeide. Ze zuchtte even, sloot haar ogen weer. Waarom bleef hij hier in godsnaam? Ze was niet knap, altijd als lelijk bestempeld en ze wou het ook niet zijn. Wat had het eigenlijk voor nut om knap te zijn?

» The Sunny Side