In de zon, met een peuk...

Onderwerp: In de zon, met een peuk... zo mei 01, 2011 2:21 am

Gebruikmakend van haar elektrische gaves stak ze een sigaret aan en stak hem tussen d'r lippen. Haar handen verdwenen weer diep in d'r zakken, terwijl ze door het zonnetje over de heuvels heen liep. De laatste tijd verveelde ze zich vaker dan normaal, wat waarschijnlijk kwam omdat ze niet veel vrienden had. De enige die ze echt als 'vriend' kon bestempelen was Annelot, een meisje dat ze laatste had leren kennen. Daar moest ze alleen nog wat aan bijspijkeren, wilde ze haar echt als vriend kunnen voorstellen. Ze was haar nog net iets te aardig, maar haar haat jegens d'r ouders kon goed helpen.
Ashe liet zichzelf op een heuvelrug vallen en ging lekker in het gras liggen, ze nam een trekje van haar sigaret en blies de rook uit in de lucht. Ze keek toe hoe de rook verdween en de lucht weer helder blauw werd. Soms vroeg ze zich af waar haar ouders waren, maar ze had nooit ouders gekend. Vanaf het moment dat ze zich kan herinneren zorgde Girouette al voor haar. Ze vroeg zich stiekem af wat er van haar was geworden. Sinds ze hier was 'afgeleverd' had ze haar niet meer gezien.
Ashe zuchtte zachtjes en ging overeind zitten, ze trok haar knieën op en maakte de sigaret uit op een steen direct naast haar. Ze was alleen, samen met X en de andere Biometals die ze in bezit had. De laatste tijd had ze maar weinig zin om haar alterego, Megaman, te laten zien aan de rest van de wereld. Ze wilde gewoon niet graag voor schut staan. De meeste mensen denken dat Megaman een jongen is, het feit dat zij Megaman is, terwijl ze een meisje is, stond haar niet echt aan. Maar ze kon er weinig aan veranderen. Ze zuchtte nogmaals en liet zich weer op het gras vallen. Ze wilde net een tweede sigaret aansteken toen ze iemand achter zich hoorde...

[Alleen Bryce!]

Onderwerp: Re: In de zon, met een peuk... zo mei 01, 2011 2:59 am

Het was mooi weer en er was niet zoveel te doen in het gebouw, dus ging Bryce naar buiten. Na een groepje meisjes versierd te hebben in Court Yard, wat niet lukte, liep hij het bos in. De meisjes riepen hem achterna met "Doei kleintje!" of "Veel plezier met andere mensen versieren!", maar hij trok zich er niks van aan. Met zijn handen, die verbonden waren in verband dat de kleur had van gebroken wit, in zijn zakken, liep hij door het bos heen. Ze waren verbonden tot zijn ellebogen, waar zijn shirt begon. Het was een blauw shirt met een wit, gele en zwarte print erop van een draak. Hijzelf vond het mooi, anderen vonden het maar raar of zeiden er niks van.
Zijn voetstappen verlangzaamden toen hij een paar ruzieënde stemmen hoorde. Hij keek naar boven en zag twee eekhoornen zitten die zaten te discussieren over een eikel die ze beiden hadden gevonden. Het leek alsof het nog lang zou duren, dus besloot Bryce een beetje in te grijpen.
"Laat die eikel gewoon vallen en ga beide de andere kant op om een nieuwe te vinden," zei hij in tegen de twee eekhoorns.
"Een mens?"
"Hij ons kan horen?"
"Wij hem kunnen verstaan?"
"Die jongen zei goed idee."
"Ja, misschien wij allerbij andere eikel zoeken."
"Eikel zoeken!"
De eikel viel boven op zijn hoofd en de eekhoorns schoten weg, beide een eigen kant op om een andere eikel te zoeken. Bryce lachte even en ging weer verder.
Het bos ging over in een soort heuvelig landschap en hij zag verderop iemand zitten. Blij dat hij iemand had gevonden, liep hij op de persoon af. Het was een meisje.
"Hallo~" zei hij met een brede glimlach en hij ging een meter van haar vandaan zitten. "Mooi weer, is het niet? Ik ben Bryce, aangenaam." Zijn ogen bestudeerden het meisje, maar gingen snel weer naar het gezicht van het meisje.

[OCC: EEKHOORNS! =D]

Onderwerp: Re: In de zon, met een peuk... zo mei 01, 2011 3:16 am

Ashe deed het pakje sigaretten terug in haar zak, zonder er een uit te pakken en aan te steken. Het had niet veel zin nu, ze rookte liever niet in het bijzijn van andere mensen. Alleen als ze alleen was, of op een feestje. Ze had duidelijk iemand gehoord, maar wist niet zeker of het echt was, of haar verbeelding. Ze stak d'r hand omhoog en speelde wat met de vonken die ertussen schoten. Het gebruik van haar elektriciteit was lastig geweest in het begin, maar nu was ze er meer gespecialiseerd in en ging het stukke beter. Ze keek op toen ze iemand naast zich hoorde. "Hallo~" werd tegen haar gezegd. Ze keek omhoog, recht in het gezicht van een jongen. Meteen registreerde ze wat ze zag, blauw shirt, ingetapte armen, blond haar, bruine(?) ogen. Een doodnormale jongen, zo op het eerste gezicht. Al vroeg ze zich af waarom zijn armen waren ingetapt. Ze wilde net antwoorden op zijn begroeting, toen de volgende zin er uit kwam. "Mooi weer, is het niet? Ik ben Bryce, aangenaam." Ashe trok een wenkbrauw op toen de jongen zich voorstelde. Een beetje te blij, in haar ogen. Nou ja, ze moest er maar mee leven, dit was waarschijnlijk het enig gezelschap dat ze zou krijgen in deze omgeving. Ze hees zichzelf overeind en leunde op haar ellebogen. "Sup," zei ze rustig. Haar ogen gleden nog een keer over de jongen heen, hij leek zo doodnormaal niet passend in deze omgeving. "Ashe, aangenaam." Een vriendelijk woordje kon er wel vanaf. Ze had geen zin om elke keer als een chagrijnig kind over te komen. "Kom erbij," zei ze rustig, terwijl ze op het gras naast haar klopte.

Onderwerp: Re: In de zon, met een peuk... zo mei 01, 2011 3:28 am

Het meisje leek hem niet echt een type die hij zou kunnen versieren. Ze zag er vreemd uit met dat witte haar en die kleding, maar hij zei maar niks. Zijn vingers die onder het verband zaten, vlochten zich tussen het groene gras door. Het zat lekker, maar toch had hij het gevoel dat hij het gras ook bijna flauw kon laten vallen. Hij schoof een beetje bij het meisje uit de buurt aangezien hij merkte dat hij een beetje té dichtbij zat, voor zijn doen. Straks raakte ze de zachte, onschuldiglijkende huid tussen het shirt en het verband aan. En dan kreeg hij natuurlijk weer een schuldgevoel. Ach, hij kon beter maatregelen nemen. Dan kwam alles goed. Bijna altijd.
"Sup," zei het meisje dat een beetje overeind kwam. "Ashe, aangenaam." Bryce glimlachte.
"Insgelijks," zei hij.
"Kom erbij," zei het meisje, vast doelend op het feit dat hij rustig dichterbij kon gaan zitten.
"Ik zit hier wel prima," zei hij met, alweer een glimlach. "Ik vraag me af of ze hier op degree binnenkort evenementen ofzo gaan organiseren, het is zo'n mooi weer." Dat laatste zei hij een beetje in zichzelf. "Maar ja, geen idee of ik er dan mee aan zal doen. Waarschijnlijk is het toch alleen maar voor kleine kinderen." Hij grinnikte even. Hij ging met zijn hand door zijn donkerblonde haar heen en staarde een beetje voor zich uit. Hij vroeg zich af wat het meisje voor kracht had, maar het was onbeleefd om dat tegen haar te vragen.