Ijsje halen

Midori trok hem het hele stuk van Degree naar de stad mee. Ze was erg vrolijk sinds ze op het idee was gekomen om een ijsje te gaan halen. Dat maakte Taiki ook erg blij. “Wat voor ijsje ga jij nemen?” vroeg ze onderweg. "Ehm..geen idee," zei de jongen aarzelend. Het was duidelijk te merken dat hij niet de hele waarheid sprak, omdat hij nooit goed heeft kunnen liegen. Daar was hij te impulsief voor. Maar hij wilde niet zeggen dat hij nog nooit een ijsje had gegeten. Hij had het weleens gezien en het zag er heel lekker uit. Maar ijs kostte geld en dat heeft hij - voor zover hij wist - nog nooit gehad. "Wat ga jij nemen?" vroeg hij toen maar.
Uiteindelijk kwamen ze aan bij een ijskraam. Er stond een enorm ijsje voor de deur met drie vrolijk gekleurde bollen erin en slagroom erop. Taiki vond het er wel lekker uit zien, jammer genoeg was deze van plastic en dus niet te eten. Het was redelijk druk bij de ijskraam. Ze stonden zo'n 10 minuten in de rij en toen waren zij eindelijk aan de beurt. Taiki keek gefascineerd naar al die verschillende kleuren. Hij had zijn hoofd zo'n beetje tegen het glas aangedrukt. Wat moest hij nu nemen? Er was roze, groen, paars, wit, licht geel, wit met bruine stukjes, bruin, oranje, rood, fel geel en nog veel meer. De jongen haalde zijn gezicht weer van het glas en keek afwachtend naar het meisje dat hem hierheen had gesleurd. Zou zij er een voor hem willen kopen? Zelf had hij niets om mee te betalen. De man achter de balie begon ineens tegen hen te praten. "Waar kan ik jullie mee helpen?" vroeg hij met een licht Italiaans accent. De jongen keek hem vaag aan en keek vervolgens weer naar Midori. "Heb jij geld?" vroeg hij.

Hij vroeg wat voor ijs zij zou nemen. Ze dacht even na. Er waren vast veel verschillende smaken. Maar haar drie favorieten waren smurf, citroen en chocola. Waarvan ze citroen en chocola altijd wel verkochten. Maar smurf was altijd beperkt. Bij de ene zaak hadden ze hem wel, en bij de ander niet. “Drie bolletjes. Smurf, citroen en chocola”. Somde ze op.
Toen ze aankwamen bij de ijskraam zuchtte ze even toen ze de lange rij zag. Ze had haat aan wachten. Vooral als je lang moest wachten. Ze trok Taiki snel mee, en pakte alvast een briefje van vijf uit haar broekzak.
‘Waar kan ik jullie mee helpen?’ Vroeg de man. Midori keek hem lachend aan. “Ik wil graag een horentje met de blauwe, de witte en de bruine”. Ondertussen wees ze naar de kleuren. Gelukkig hadden ze smurf, anders was ze echt gaan krijsen.
Taiki had haar twijfelend aangekeken en daarna gevraagd of ze geld had. Ze keek hem toen glimlachend aan. Waarbij ze knikte. “Welke wil jij?” Ze keek hem daarna vragend aan. Wachtend tot hij ongeveer drie smaken zou uitkiezen. Waarna ze ergens konden gaan zitten om het langzaam op te eten, en dat ze misschien daarna iets leuks konden doen. Midori had nog veel in gedachten. Onder andere zwemmen. Ze lachte bij het idee. Ze hield van zwemmen, en dat had ze altijd al gedaan.

Midori wist kennelijk precies welke smaken ze wilde. Smurf, chocola en citroen. Het duurde heel lang voor ze aan de beurt waren. Het meisje pakte alvast wat geld en toen waren zij eindelijk aan de beurt. De man achter de bakken met ijs vroeg wat ze wilden hebben. “Ik wil graag een horentje met de blauwe, de witte en de bruine,” zei het groenharige meisje lachend. Taiki begreep hieruit dat haar favoriete smaken aanwezig waren. De jongen glimlachte. Hij vond het fijn om haar zo blij te zien. Maar nu was het zijn beurt om te bestellen. Hij had geen idee wat hij moest nemen. "Ehm.." begon hij. Hij keek even achterom, waar mensen ongeduldig stonden te wachten tot hij iets gekozen had. Ook de ijscoman begon een beetje ongeduldig te worden. "Erm.. doe mij maar.. eh.. een hoorntje met.." Hij keek naar al die kleuren. "Met een bolletje van die blauwe, die witte met bruine stukjes en die groene." De man schepte de bolletjes in het hoorntje en gaf het aan de jongen. Die keek er bewonderend naar. Vooral de groene bovenop vond hij leuk. Die deed hem denken aan Midori. Haar haar en ogen hadden bijna dezelfde kleur. Met een vrolijke glimlach bleef hij naar het ijsje kijken terwijl het meisje betaalde. De kleurtjes zagen er zo vrolijk uit.
Toen ze even later samen verder liepen, besloot hij maar eens zijn ijs te eten. Hij nam een grote hap van de groene bol. "K-KOOOOUUDD!!"schreeuwde hij plotseling uit en hij spuwde het ijs uit zijn mond. De groene substantie lag smeltend voor hem op de stoeptegels. Dat was dus kennelijk niet de bedoeling van ijs. Een beetje beschaamt keek Taiki naar het meisje. Hij glimlachte nerveus naar haar.

Taiki had uiteindelijk ook iets besteld en ze betaalde. Hij was alvast de rij uitgelopen en ze rende naar hem toe. “Ik houd van ijsjes. Ze zijn echt verkoelend in dit warme weer”. Glimlachte ze en nam een hapje. Toen ze zag dat Taiki dat ook deed, maar dan een hele grote hap hoorde ze geschreeuw. ‘K-KOOOOUUDD!’ Had hij geroepen. Ze keek hem vragend aan. “Dat valt toch wel mee?” Ze zag hoe de jongen het ijs uit zijn mond spuwde en keek er geschokt naar. Iew. Toen ze de jongen aankeek zag ze dat hij wat beschamend keek. Ze grinnikte even. Hoe hij keek was erg grappig, in haar ogen dan.
Ze ging ergens op een stoepje zitten. “Zullen we dalijk gaan zwemmen? Ik heb daar echt onwijs veel zin in”, zei ze hoopvol. Hij had haar net al duidelijk gemaakt dat hij daar geen zin in had. Maar wat hij nog niet wist was dat Midori’s wil wet is. Dus als zij wou zwemmen deden ze dat. Koste wat het kost dat ze hem het water in zou krijgen. En anders konden ze gewoon aan het meer iets met een volleybal doen.

Taiki keek beteuterd naar het stuk groene ijs dat op de grond lag te smelten, toen hij Midori hoorde lachen. Daardoor werd hij weer wat vrolijker. Het moest er vast heel stom hebben uitgezien. Nu lachte hij ook mee. Daarna nam hij een lik van het ijsje zoals het meisje dat ook deed. Zo ging dat veel beter. Met kleine hapjes en likjes, zoals je melk ook dronk.
Het meisje ging ergens op een stoepje zitten en de Taiki volgde haar voorbeeld. Hij ging rechts van haar zitten. De zon scheen schuin op hun gezichten. Wat was het toch heerlijk weer! Een moment sloot de jongen zijn ogen en heel zachtjes, bijna onhoorbaar maakte hij wat spingeluiden. Hij had het echt naar zijn zin samen met Midori. De jongen opende zijn ogen weer en keek voor zich uit naar de weg. Het was erg rustig op straat. Taiki nam nog een lik van zijn ijsje. Het groen was bijna op en het witte met de zwarte puntjes was aan de beurt.
“Zullen we dalijk gaan zwemmen? Ik heb daar echt onwijs veel zin in,” vroeg het meisje na een lange stilte. De jongen schrok even en liet daardoor bijna zijn ijs vallen. Maar hij herstelde zich snel. "Ehm.. oh.. echt?" vroeg hij. "Maar.. eh.. ik heb geen zwembroek enzo, dus ik.. eh denk niet dat ik kan gaan zwemmen," stamelde hij toen. Hij had snel iets moeten verzinnen om niet te hoeven zwemmen en in gewone kleren sprong je natuurlijk niet zomaar in het water. Eigenlijk vond hij het best slim bedacht. Zeker voor iemand die nogal slecht was in liegen. Al was deze smoes wel waar.