Story of a Wounded

Onderwerp: Story of a Wounded do jun 30, 2011 8:09 am

Het deed zeer. Hij had toen Alice en hij klaar waren met vechten, iemand horen roepen. Het was veel te ver weg om te horen, maar waarschijnlijk werd er geroepen omdat diegene hem daar bebloed zag liggen.
Izaya had hem tegen hem aan getrokken, beschermend. Het zat wel lekker en zijn ogen gingen dicht, maar ze gingen weer open toen armen hem wegtrokken, armen die sterker waren van die van Izaya. Hij kon niet tegenstribbelen, begon juist te hoesten. Shizuo werd op een brancard gelegd en kromp ineen toen handen hem op zijn plaats probeerden te houden, en juist de plekken aanraken die zeer deden. Hij had hem horen roepen.
"Nee!" De kreet had hem van slag gemaakt, maar al snel hadden ze hem vastgebonden op de brancard en kon hij geen kant op. Er klonken stemmen, zoveel stemmen. Maar de enige die hij wou horen was die van Izaya.

Hij was er niet. In tegenstelling tot de vorige keer dat hij in het ziekenhuis was, dat was nog niet zo lang geleden, was hij gewoon spoorloos verdwenen. Het maakte Shizuo bezorgd en bang, bang voor al de mensen die hem in het ziekenhuis met een simpele spuit dood konden maken en al die naalden, zoveel naalden. Uiteindelijk moesten ze hem slaapmiddel geven, anders konden ze hem nooit behandelen.
Toen hij half wakker werd, stopte de ambulance waarin ze reden net. Ze reden met het brancard het gebouw in en Shizuo dook in elkaar door de hobbeltjes. Het duurde niet lang voordat hij een muffe geur rook en verscheidene stemmen. Hij kon ze allemaal niet uit elkaar houden, omdat hij nog half sliep. Armen tilden hem op een zacht bed en dekens werden over hem heen geslagen. Zijn ogen gingen open en hij staarde rond naar de wazige gezichten, die maar niet scherp wouden worden. Plakkertjes werden aan zijn borst vast gemaakt en aan een soort apparaat. De drukte verdween en zijn ogen waren alweer dicht gegaan, terwijl er vredig en regelmatig gepiep de kamer vulde. Het infuus wat ze hem hadden gegeven, voelde raar aan. Hij wist niet eens hoe hij er aan toe was geweest, of de wonden ernstig waren of niet. Al vanzelf viel hij weer in slaap.
Na een poosje werd hij weer wakker en schoten er allerlei gedachtes door hem heen. Het verdovende middel wat ze hem hadden gegeven waardoor hij niet zou tegenwerken, was er nog een beetje.
“I-..” zijn stem klonk zacht en fluisterend, hij moest moeite doen om te praten. “Za..” Het liefst wou hij weer slapen, maar hij kon het gewoon niet. “Ya..” Hij zuchtte, nestelde zich meer in de dekens. “Ze.. gaat.. dood..” Hij murmelde de woorden bijna, er was een grote kans dat hij niet serieus zou worden genomen. Zijn ogen voelden zwaar en wouden gewoon niet open. Hij wist niet eens of Izaya er eigenlijk wel was. Straks was hij er niet en stond hij voor schut. Met die gedachten versnelde het gepiep een beetje, waarna het weer rustiger werd. Een hartslagmeter? Wat irritant.

Onderwerp: Re: Story of a Wounded do jun 30, 2011 8:27 am

"I-.." Izaya keek op nadat hij de stem van Shizuo had gehoord. Even wist ie niet wat ie moest doen. Hij keek even om naar de vrouw die achter hem stond, die waarschijnlijk beter wist wat ze moest of kon doen.
"Zuster, hij's wakker." Er klonken nog enkele klanken uit Shizuo's mond die samen zijn naam vormde. Vervolgens een 'ze gaat dood', wat hij niet helemaal begreep. Wie gaat dood? Huh? Oh.. Alice. Tja dan deed ie dat maar. Hij gaf niet zoveel om het meisje, was ie onlangs achter gekomen. Ging z'n voorkeur toch naar jongens uit.
"Euwh," was het enige wat ze zei. Izaya trok even een XD-hoofd, maar toen ie naar Shizuo keek vervaagde dat alweer. Hmm, dat was dan weer niet zo grappig. Uiteindelijk liep de zuster naar Shizuo toe, controleerde enkele dingen, deed iets vaags met het infuus en liep weer weg. Alles wat Shizuo zei was mompelend en bijna onverstaanbaar. Uiteindelijk wist Izaya Shizuo's hand te pakken te krijgen en hield die even goed vast. Hij streek met zijn duim over Shizuo's hand en zei gewoon even niks meer.

Onderwerp: Re: Story of a Wounded do jun 30, 2011 8:52 am

"Zuster, hij's wakker." Er verscheen een kleine glimlach op zijn gezicht toen hij die stem hoorde, maar de glimlach verdween al snel. Glimlachen ging moeilijk, omdat zijn ene wang onder het verband zat. Er klonk een stem, nogal onverstaanbaar. Een hand trok zachtjes aan de slang van het infuus, waardoor hij een beetje in elkaar dook. Zijn hele lichaam voelde stijf aan, alsof hij de vorige dag urenlang had getraind en dan wakker werd. Ook had hij het gevoel alsof hij bijna dood was gebloed, want alles voelde heel duizelig en zijn hoofd voelde licht. Shizuo schrok toen een hand de zijne vastpakte, waardoor het gepiep weer wat sneller ging. Hij genoot van de aanrakingen, maar voelde zich er ook wat nerveus door worden.
“Wat.. gebeurde.. er?” mompelde hij en hij draaide zich op zijn zij, waardoor er een pijnscheut door zijn lichaam ging en zijn ademhaling sneller ging. “Verdomme,” zei hij, gevolgd door een kreun en opnieuw gevloek. De verpleegster kwam weer terug en hielp hem weer om normaal te gaan zitten.
“Niet gaan omrollen,” zei ze met een stem alsof ze het voor de zoveelste keer moest zeggen. Zijn ogen gingen half open toen ze weg liep en ze zochten naar Izaya, totdat ze zijn gezicht vonden.
“Waarom houden.. die sukkels.. me hier? Het gaat.. toch hartstikke goed.. met me? Onnodig.. dat ze me naar.. het ziekenhuis.. hebben gebracht.” Zijn zinnen waren langzaam met pauzes er tussen, aangezien hij nog steeds moeite had met praten en het nog steeds zachtjes en schor was. Hij zuchtte, wist eigenlijk wel dat het juist nodig was dat hij naar het ziekenhuis had moeten gebracht, anders dan had hij het niet overleefd. Het feit was dat hij nog gewoon in de ontkenningsfase was. Hij wou niet zwak zijn. Hij was juist sterk met zijn kracht..

Onderwerp: Re: Story of a Wounded vr jul 01, 2011 5:59 am

"Wat.. gebeurde.. er?" mompelde de jongen en rolde op zijn zij. Al gauw werd ie weer in positie gelegd door een chagrijnige zuster. Ach, wat zou het ook. Het boeide hem niet zo hoe het met die zuster d'r prive leven zat.
"Dat weet je volgens mij wel. Alice." zei hij, die laatste naam zodat het hem toch weer te binnen zou schieten. De jongen sprak weer zo stommig en zei dat ie niet in de ziekenzaal hoefde te zijn. Wat was 't toch een sufferd soms. Maar de jongen wist waarschijnlijk ook wel dat hij naar het ziekenhuis had gemoeten en dat het anders niet meer was goedgekomen.
"Rust nou maar uit Shizuo. Ik ben er nog wel als je weer wakker wordt." zei hij zachtjes en ontkrulde zijn hand uit die van Shizuo. Hij legde zijn handen in elkaar, op zijn buik en sloot zijn ogen voor een moment. In en uit het ziekenhuis weer eens. Bah. Hij had ook nog eens zelf buikpijn maar dat kwam door de honger. En hij had hoofdpijn maar dat kwam door de hoeveelheid bloed. Blech.

Onderwerp: Re: Story of a Wounded vr jul 01, 2011 6:30 am

"Dat weet je volgens mij wel. Alice." Hij snoof, vond het doodirritant dat hij hier zat. Het ging toch hartstikke goed met hem? Waarom moest hij verdomme dan hier blijven zitten? Hij wou weg. Wraak nemen voor Izaya op Alice. Die trut dacht dat ze alles was. Hij ging een beetje overeind zitten, wat best wel pijn deed, maar hij negeerde het gewoon. "Rust nou maar uit Shizuo. Ik ben er nog wel als je weer wakker wordt." Hij snoof. Dat was hem geraden. Hij trok een beetje een zielig gezicht toen de jongen zijn hand los liet. Nu voelde hij zich nog bozer, eenzamer en waren de emoties heftiger.
Zijn lichaam reageerde nog versuft, maar toen Izaya in slaap was gevallen, stond hij op en trok hij alle draden, en dat waren er nogal veel, los. Een hoop herrie, maar hij liep toch strompelend de kamer uit.
Vijf minuten later zat hij al weer met een chagrijnig kop op het bed. De verpleegster was een wond die open was gegaan aan het hechten. De grote arm wond nog wel. Zijn andere hand werd door Izaya vastgehouden, toch moest hij moeite doen om er niet in te gaan zitten knijpen. Hij wist nu al niet meer wat er gebeurt was buiten de kamer. Was hij gevallen? Had hij Alice toch nog in elkaar geslagen? Shizuo dook in elkaar toen ze het infuus er weer in prikte.
“Zo, ik heb er wat slaapmiddel in gedaan zodat je niet weer uit de ziekenzaal ontsnapt,” zei ze op een rustige toon. Ze liep weg en hij voelde zich inderdaad moe worden. Voorzichtig schoof hij met al zijn kracht opzij, zodat er naast hem meer ruimte was.
“Kom,” mompelde hij zachtjes tegen Izaya. De draden waren allemaal aan de andere kant van het bed en de hartslagmeter piepte langzaam en rustig. Hij verlangde naar de jongen, wou graag bij hem zijn.

Onderwerp: Re: Story of a Wounded vr jul 01, 2011 7:39 am

Izaya sliep alweer, tot hij wakker werd gemaakt met de mededeling dat Shizuo gehecht moest worden. Met een slaperig hoofd opende hij zijn ogen en vouwde zijn hand in die van de blondharige jongen. Hij sliep nog half en had zijn ogen ook maar een klein beetje open. Hij zat er dan ook wel wat versuft bij.
"Kom." hoorde hij van de jongen, die een stukje opzij schoof. Izaya keek om zich heen waar meer dan genoeg anderen zaten - allemaal met milde griepjes en sommige met enkele hechtingen, maar niks serieus - en keek toen weer naar Shizuo. Meende hij het? Werd hij niet weer uit bed getrapt? Hij kroop er wat onnozel heen en ging naast de jongen liggen. Hij durfde hem niet zo goed aan te raken, aangezien hij bang was dat hij de jongen pijn deed. Op zich was dat tijdens het batsen geen probleem, maar buiten dat hield hij het liever zo zacht en teder mogelijk.
"Niet wegduwen," zei hij zachtjes en sloot zijn ogen.

Onderwerp: Re: Story of a Wounded vr jul 01, 2011 7:59 am

Waarschijnlijk had de jongen niet eens in de gaten gehad dat hij weg was gelopen, terwijl hij duidelijk veel geluid had gemaakt. Wat een slaapkop. Gelukkig ging de jongen naast hem leggen en hij strekte zijn arm moeizaam uit naar de gordijnen. De verpleegster zag dat en kwam er al weer aan, deed ze voor hem dicht, het geluid van de hartslagmeter uit en liep weer weg. Gelukkig, een beetje privacy. Shizuo draaide zich een beetje op zijn zij, legde een arm over de jongen zijn buik heen en een andere naast zijn eigen hoofd.
"Niet wegduwen." Zijn lippen streelden het voorhoofd van de kleine jongen.
“Natuurlijk niet,” fluisterde hij en hij zakte naar beneden. Door die stomme slaappillen begon hij minder na te denken en verlangde hij nu al hartstikke erg naar de jongen die naast hem lag. Hij kon hem zo nemen, maar wou hem niet aanranden. Zijn lippen streelden de kin van de jongen, gingen heel zachtjes heen en weer. Daarna ging hij naar boven en likte hij met het puntje van zijn tong de lippen van Izaya af. Zijn ene hand kroop onder het shirt van de jongen heen, streelden zijn buik en speelden met de broeksknoop.
“Nu,” fluisterde hij half smekend en half zeurend. Hij drukte een lange kus op de jongen zijn lippen, ging al een beetje boven hem hangen. De apparaten die deels aan zijn lichaam gekoppeld waren en zachtjes aan hem trokken bij elke beweging, konden hem niets meer schelen. Hij verlangde al zo erg naar de jongen, dat hij er niet meer tegen kon.

Onderwerp: Re: Story of a Wounded vr jul 01, 2011 8:18 am

Shizuo begon Izaya nogal hopeloos te verleiden en hij merkte op dat die niet zoveel ervaring had. De jongen begon zijn lippen af te lebberen en Izaya trok zijn lippen naar binnen waardoor het een strakke huidlijn werd. Hij voelde hoe een hand onder zijn rode shirt kwam en met de knoop van zijn broek speelde. Het voelde goed, zo goed. En hij wou het, meer dan alles in de wereld. Maar hij wist dat Shizuo het enkel wou door die slaappillen.
"Nu," hoorde hij zeurend en keek de andere kant op. De jongen hing boven hem en wist toch een kus op zijn lippen te drukken. Izaya maakte protesterende geluiden, die al gauw vervaagde omdat hij het eigenlijk wel fijn vond. Hij verbrak de kus en draaide zich op zijn buik, met zijn gezicht verborgen in 't kussen. Uiteindelijk had dat verleiden toch wel effect gehad. Alleen wou hij het niet want als Shizuo weer bij zinnen was, zou hij spijt hebben. Bovendien vond hij het gevaarlijk. Met zijn hart en het bloed en de zuster en het feit dat ze dan betrapt zouden worden en hij dan weer een pak slaag zou krijgen omdat hij het toeliet.
"Nee." mompelde hij, maar je kon nog een twijfeling in zijn stem ontdekken.

Onderwerp: Re: Story of a Wounded vr jul 01, 2011 8:39 am

De jongen leek alles te weigeren, werkte niet mee. Toch dramde Shizuo door en beet hij zachtjes op de onderlip van Izaya. Protesterende geluiden klonken, maar ze vervaagden al snel. Uiteindelijk werd de kus verbroken en vertrok zijn gezicht toen de jongen zich omdraaide en zijn gezicht in het kussen verborg. Had hij iets verkeerds gedaan? Al snel liepen de tranen over zijn gezicht. Hij moest de snikken onderdrukken. Afgewezen door degene waarvan hij van hield.
"Nee," klonk de stem van Izaya, hij kon er een beetje twijfel in horen wat hem weer wat hoop gaf. Shizuo verborg zijn gezicht in het rug gedeelte van het shirt van de jongen. Hij lag half over hem heen, terwijl korte snikjes uit zijn mond kwamen. Zijn hartslag was wat sneller gegaan en hij raakte een beetje in paniek. Zijn ademhaling stokte en alles duizelde even, waarna hij naast de jongen gingen liggen, nog steeds huilend. De kabels en slangen zaten in de weg, maar de zuster zei dat hij zonder ze niet eens een half uur kon overleven.

Onderwerp: Re: Story of a Wounded vr jul 01, 2011 10:13 am

Izaya voelde een gezicht in zijn rug en begon zich al meteen schuldig te voelen. Hij kneep zijn ogen samen en probeerde weer te slapen. Er klonk een snikkend geluid waardoor Izaya zijn ogen wel moest openen. Waarom was Shizuo ook zo'n cry baby? Hij draaide zich om waardoor de jongen waarschijnlijk een oncomfortabele beweging moest maken. Hij trok de jongen met moeite naar zich toe en aaide even lieflijk over zijn wang.
"Ssssh," suste hij de jongen en kuste hem even zachtjes. Tja, wat kon hij anders doen? Hem daar laten zitten en uithuilen? "Shhh." suste hij, ditmaal zachter. En toch bleef zijn schuldgevoel zitten. Die slangen en kabels waren zwaar irritant en hij was ook boos op Alice. Maar hij wou haar niet verwond hebben of zo, alleen vond hij haar niet interessant meer. Maar door haar kon hij niet meer met Shizuo batsen omdat die half dood was. Je wordt bedankt.
"Zodra je weer op de been bent en beter kunt nadenken, doe ik alles wat je wil." fluisterde de jongen, in de hoop dat Shizuo zich bedaarde. "Beloofd. En met alles bedoel ik ook echt, alles."

Onderwerp: Re: Story of a Wounded vr jul 01, 2011 10:26 am

Twee handen trokken hem dichter naar iemand toe. Hij voelde zich vermoeid, kapot, gebroken en gedumpt. Al was dat laatste niet echt een gevoel. Er werd lieflijk over zijn wang geaaid, waardoor hij zich een beetje zoals een baby voelde. Zijn ogen waren half open en staarden in het niets, terwijl de tranen nog steeds over zijn wangen liepen.
"Ssssh," suste Izaya’s stem en hij werd zachtjes gekust. Zijn ademhaling ging wat langzamer en hij kalmeerde weer een beetje. Vreemd genoeg hielp het echt., terwijl hij dat in eerste instantie niet eens had verwacht. "Shhh." De bitch had veroorzaakt dat hij nu zijn zin niet kreeg, maar wel genoeg aandacht. Zijn ademhaling was al rustiger aan het worden. "Zodra je weer op de been bent en beter kunt nadenken, doe ik alles wat je wil." Yay. Alles. Shizuo knikte, liet de slaappillen werken. "Beloofd. En met alles bedoel ik ook echt, alles." Hij sloeg zijn armen om Izaya heen.
“Is goed,” fluisterde hij, en vlak na die woorden viel hij in een vredige slaap.

Hij werd wakker gemaakt door de verpleegster, die zei dat het tijd was voor bloedtransfusie. Izaya sliep nog en een beetje ongemakkelijk wurmde hij zich uit zijn armen. Hoe lang hadden ze wel geslapen? De verpleegster prikte een naald in zijn onderarm, waardoor hij even in elkaar dook. Ze verbond het even en liep daarna weer weg. Zijn blik ging naar de donkerrode zak. Gatver, nu zat hij aan 2 infusen vast. En het voelde niet eens lekker.

Onderwerp: Re: Story of a Wounded za jul 02, 2011 9:51 am

Uiteindelijk stemde Shizuo er toch in mee dat ze het een andere keer zouden doen. Bovendien had hij meer zin in slapen dan in batsen, al helemaal met een Shizuo die meer dan de helft van zijn bloed kwijt was. Wat was het toch een sullige kleine jongen. Hij ging even met zijn hand door zijn haren en keek naar Shizuo die uiteindelijk ook maar weer in slaap viel. Hij nam een voorbeeld aan de jongen en sloot zijn ogen. Slapen was niet moeilijk, want hij was dood - maar dan ook dood - moe.

Hij werd wakker door een raar gevoel in zijn armen, wat blijkbaar Shizuo was die zich los probeerde te wurmen. Hij opende zijn ogen wat moeizaam en keek even toe hoe de zuster allerlei dingen in Shizuo begon te prikken. Rare baan, eigenlijk. Zijn blik volgde die van Shizuo, naar dat zakje bloed.
"Ik vraag me af van wie dat afkomstig is," zei hij, nog niet helemaal wakker.

Onderwerp: Re: Story of a Wounded zo jul 03, 2011 6:00 am

"Ik vraag me af van wie dat afkomstig is." Zijn blik gleed naar Izaya, die wakker was, en hij grinnikte.
“Nee, dat lijkt me vervelend. Straks mag hij me niet en moet ik zijn bloed terug geven,” zuchtte. Hij ging weer liggen, heel voorzichtig, en deed geen moeite om zich tegen de jongen aan te nestelen. Hij had nog een beetje last van het slaapmiddel, dus besloot hij om gewoon te gaan slapen. Zijn ogen gingen dicht en hij viel al snel weer in slaap.
Hij werd wakker gemaakt door een stem, opnieuw de verpleegster, die zei dat het bloedinfuus uit mocht. Ze haalde de naald uit zijn huid en verbond het wondje. Ze gaf hem wat te eten en Shizuo was zo aardig om Izaya ook wat te geven. Daarna viel hij weer in slaap, in de armen van de jongen, en werd hij wakker toen het slaapmiddel uit was gewerkt. Dankzij de pijnstillers had hij niet zoveel pijn meer. Zijn ogen gingen open en hij boog zich voorover, naar de nek van de jongen, waar hij zachtjes op sabbelde.
“Izaya..” fluisterde hij zachtjes en zijn ene hand streelde de onderbuik van de jongen. “Toe nou.. Het slaapmiddel is uitgewerkt en het is doodsaai om hier gewoon te gaan liggen,” mompelde hij. Zijn tong ging heen en weer over de zachte huid van de jongen. Uiteindelijk gleden zijn lippen via de kaaklijn naar de mond en duwde hij zijn lippen open, liet zijn tong in de jongen zijn mond glijden. “Toe nou..” mompelde hij bij een korte pauze. Zijn tong werd wat dwingender, al verwachtte hij een nee-antwoord. Eigenlijk maakte het hem niks uit wat de jongen zou zeggen. Als hij het maar geprobeerd had, nu hij nuchter was.

Onderwerp: Re: Story of a Wounded zo jul 03, 2011 7:27 am

Izaya werd wakker door een warmte in zijn nek. De lippen van Shizuo. Nou ja, die herkende hij uit duizenden. Er werd zachtjes op zijn huid gesabbeld en Izaya trok een stukje weg, ook al voelde het best lekker. "Izaya.." fluisterde de jongen zachtjes en Izaya voelde een hand op zijn onderbuik, die hem zachtjes streelde. Wat klonk het fijn als Shizuo's stem zijn naam uitsprak, het klonk zo zoet. Een woord alleen al was genoeg om hem te verzwakken. Hij wou wegtrekken, wachten tot Shizuo wat beter was en daarna.. Ughe. Hij had niet eens echt zin.
"Toe nou.. Het slaapmiddel is uitgewerkt en het is doodsaai om hier gewoon te gaan liggen." mompelde Shizuo klagend. Nou dat hielp niet echt. Dus hun hele relatie draaide alleen om de seks? Hij kneep zijn ogen samen maar voelde opeens een paar lippen op de zijne. Er klonk nog een smekende 'toe nou' nadat hun lippen weer los lieten, maar al gauw kreeg hij weer een tong in zijn bek geduwd. Hij trok weg en verbrak daarmee de kus.

"Nee."

Er werd voor een paar seconden geen woord gezegd en een schuldgevoel borrelde bij hem op. Bah, wat haatte hij het. Voelde hij maar gewoon helemaal niks meer.
"Ik heb geen zin. En ik ben geen machine die je kunt programmeren om te doen en laten wat je wilt," siste hij. Het klonk gemener dan hij bedoelde en hij had ook niet bedoeld om te sissen. Misschien voelde hij zich toch wel een beetje schuldig tegenover Alice.
"Het spijt me. Het ligt daar niet aan. Ik heb gewoon barstende koppijn en ik wil eigenlijk wachten tot je weer beter bent, voordat je door mij dood bent aan bloedverlies," sprak hij, doelend op hun ruige manier van doen.

Onderwerp: Re: Story of a Wounded zo jul 03, 2011 9:13 am

Hij had al verwacht dat de jongen weg zou trekken. Zijn ademhaling ging iets sneller.
"Nee." De woorden klonken hard, veel harder dan hij had gedacht. Shizuo moest moeite doen om niet te huilen, ontweek de blik van de jongen en rolde zich op zijn andere zij, wat best wel zeer deed. "Ik heb geen zin. En ik ben geen machine die je kunt programmeren om te doen en laten wat je wilt." Het klonk zo gemeen. Meteen had hij er spijt van dat hij het toch bij de jongen had geprobeerd.
“S-sorry,” zei hij met een trillende stem, probeerde niet te laten horen dat hij zat te huilen.
"Het spijt me. Het ligt daar niet aan. Ik heb gewoon barstende koppijn en ik wil eigenlijk wachten tot je weer beter bent, voordat je door mij dood bent aan bloedverlies." De jongen had gelijk, maar diep van binnen wou hij het toch, ondanks dat. Het liefst wou hij weg lopen, zo ver mogelijk, maar natuurlijk kon dat niet. En toen kwam de verpleegster binnen. Ze zei iets tegen Izaya, nogal boos, waardoor deze de kamer uit liep. Ze stopte hem was beter in en controleerde de apparaten waar hij aan vast zat. Daarna ging ze weg. Hij veegde boos zijn tranen weg. Hij moest zich niet aanstellen.

De jongen leek een soort van verbannen te zijn van de ziekenzaal. Waarschijnlijk was de verpleegster bang dat hij de gezondheid van Shizuo verpestte. Een paar dagen gingen voorbij, volgens de verpleegsters herstelde hij snel en maakte zijn lichaam al voldoende bloed aan. Hij moest nog wel het infuus en werd nog in de gaten gehouden. Een verpleegster, een jonge meid, wel ouder dan hem, was de hechtingen er uit aan het halen terwijl hij op het bed zat, tussen de andere bedden. De andere vrouw was bezig met een kind dat gevallen was en er laten nog meer mensen.
Meer dagen gingen voorbij, nu mocht de jongen hem wel weer komen bezoeken, al was er nauwelijks lichamelijk contact aangezien ze hun altijd in de gaten hielden. Af en toe een klein kusje, handjes vasthouden of knuffelen, maar verder niet. Het was saai, het meeste van hun tijd verdoemden ze met stomme spelletjes zoals mens erger je niet, die Izaya ironisch genoeg bijna altijd won. Ook kreeg hij kalmeringspillen, waarvan hij juist wat depressiever werd.

En nu was het twee weken geleden sinds Alice hem had verwond. De wonden waren allemaal netjes geheeld, natuurlijk sneller dan in ziekenhuizen zouden gebeuren en hij voelde zich goed, op een lichte versuftheid na. Hij sliep al een nacht in de jongensslaapzaal, vond het eigenlijk prettiger dan die ziekenzaal.
Het was twaalf uur ’s middags geweest, maar nog steeds sliep hij. Dit omdat hij bij de ziekenzalen vaak met slaappillen in slaap werd gebracht, aangezien zijn lichaam vaak nog protesteerde. Zijn maag knorde vreemd genoeg niet, waarschijnlijk zat hij nog vol van de vorige avond, waarbij hij eindelijk normaal voedsel kon eten. Zijn ogen gingen langzaam open, alles leek nog wazig, dus deed hij ze dicht en zuchtte hij. Waar was Izaya? Of zat die op het moment al naar hem te kijken?

Onderwerp: Re: Story of a Wounded zo jul 03, 2011 8:42 pm

Izaya opende zijn ogen, deed zijn hele ochtend ritueel - aankleden, ontbijten, tanden poetsen, wc, al die shit, je kent het wel - en liep naar de Court Yard. Hij praatte met een paar van zijn vrienden en vriendinnen, het standaard groepje eigenlijk wel. Het was een dood saai gesprek over vissen die wel of geen kaas konden eten, dus hij praatte nou niet bepaald mee. Het boeide hem niet wat die aquarium dieren aten. Koraal of zeewier, die shit. Hij snapte niet waarom mensen zich in dieren interesseerde, waarom het menselijke ras hun interesse niet kon trekken en dus faalde in betere onderzoek. Mensen waren complex en boeiend, ieder reageerde anders op bepaalde situaties en hun hersenen waren het best ontwikkelt van alle dieren bij elkaar. Ach, zoals hij al had vastgesteld, mensen waren raar. Vaag.
"Ik ga even bij Shizuo kijken, goed?"
"Ja is goed."
"Tot straks."
"Tot morgen, haha."
"Erg grappig." mompelde Izaya maar grijnsde wel even breeduit. Misschien had ie wel gelijk. Hij liep Degree binnen en zo naar de jongenszaal. De enige die zich er nog bevond was Shizuo, de slapende blonde gozer. Lol, Doornroosje. Oke, misschien was dat net iets te flauw. Hij ging naast de liggende jongen zitten en legde zijn hand op de jongen zijn buik.
"Kiekeboe."

Onderwerp: Re: Story of a Wounded zo jul 03, 2011 9:00 pm

Een deur ging open, heel zachtjes zodat het bijna niet hoorbaar was. Zachte voeten liepen over het tapijt, maakten een dof geluid. Het bed zakte een beetje in en hij schrok lichtjes van een hand die zijn buik aanraakte. Nouja, niet helemaal, aangezien er een T-shirt tussen zat, maar hij gokte dat de jongen de buikspieren wel kon voelen. Het voelde op een of andere manier prettig, maar toch ook weer onprettig.
"Kiekeboe." Hij kon het niet laten en grinnikte even.
“Ook goede morgen,” mompelde hij en zijn ogen gingen open. Hij pakte de hand voorzichtig vast en streelde die, kwam daarna overeind. Hoe laat was het eigenlijk? Ach, het maakte hem niks uit. Hij drukte zachtjes een kus op de jongen zijn wang, grijnsde flauw toen hij bedacht dat de jongen vandaag zijn belofte kon vervullen. Als ze beiden dan wouden, want Shizuo twijfelde een beetje. Hij wou weer gaan liggen, maar leunde tegen de jongen aan. “Ik hoef niet meer naar de ziekenzaal toe. Ze zeiden dat ik al volledig hersteld was,” mompelde hij zachtjes en hij streek het haar uit het gezicht van Izaya. “Ik.. eh.. ga me even opfrissen.” Hij stond op, pakte wat kleren en andere benodigdheden uit zijn tas en liep de kamer uit.
Na een poosje kwam hij de kamer weer binnen. Dankzij de douche was hij wat wakkerder geworden. Hij ging naast de jongen zitten en zweeg, pakte voorzichtig zijn hand vast. En nu? Zijn gezicht werd rood toen hij opmerkte dat hij niet kon weigeren, aangezien het een belofte was en de jongen het hem had beloofd.. Maar aan de andere kant wou hij het heel graag. “Eh..” Hij wist niks meer om te zeggen en staarde naar hun handen, die elkaar vast hielden. Toen in de ziekenzaal was hij er zo zeker van geweest, maar nu durfde hij het aan de ene kant niet echt, bang dat hij het fout zou doen.

Onderwerp: Re: Story of a Wounded zo jul 03, 2011 9:12 pm

Shizuo vermeldde dat hij niet meer naar de ziekenzaal toe hoefde. "Ik ben blij dat er toch nog goed nieuws is," grijnsde Izaya, nadat hij had gehoord dat ze hadden gezegd dat Shizuo volledig hersteld was.
"Ik eh.."
"Spit it out, already."
"Ga me even opfrissen."
"Oke is goed, veel plezer," een grimas verscheen op zijn gezicht, "maar niet te veel plezier." Maar de jongen was alweer weg. Izaya sloot zijn ogen en liet zich achterover vallen. Zo zat ie voor ongeveer tien minuten, tot het bed weer een beetje indeukte en een hand weer in die van hem krulde. Een tevreden glimlach verscheen rond zijn gezicht.
"Eh.."
"Zal ik je helpen?" vroeg hij zachtjes en trok zichzelf omhoog. Hij leunde tegen Shizuo aan, zijn hoofd op de jongen zijn schouder. Waarschijnlijk niet wat de jongen had verwacht, maar ballend. Hij wachtte wel tot Shizuo de move maakte, voordat die zich weer half verkracht voelde. Eigenlijk was het ook best een aansteller, als hij erover na dacht. Maar hij vond het ergens nog best wel schattig.

Onderwerp: Re: Story of a Wounded zo jul 03, 2011 9:32 pm

Hij voelde zich ongemakkelijk. Heel ongemakkelijk. De jongen lag op zijn rug op het bed, nogal ontspannen met een tevreden glimlach. Straks dan kwam er iemand de kamer binnen, al was het een wel erg kleine kans aangezien iedereen buiten van het mooie weer aan het genieten waren.
"Zal ik je helpen?" Klonk de stem van Izaya. Hij knikte zachtjes, waarna de jongen overeind ging zitten en tegen hem aan leunde, met zijn hoofd op zijn schouder. Hij begon nog nerveuzer te worden en kreeg een beetje een rood hoofd. Uiteindelijk verzamelde hij alle moet en boos hij zich voorover, begon de jongen zachtjes in zijn nek te zoenen. Al snel kwam er een tong bij en gebruikte hij zijn tanden zachtjes. Zijn ene hand gleed vanaf de jongen zijn borstkas naar beneden. Oh god. Hij stopte boven zijn broekrand. Hij liet de jongen los, ging van het bed af, liep naar een willekeurig stapelbed vlakbij de deur en sleurde die met een handbeweging voor de deur. Zo, veel beter. Zijn lichaam schudde, bijna begon hij weer te huilen. Nee, hij moest sterk zijn. Het viel mee. Met lood in zijn voeten liep hij weer naar de jongen toe, ging hij doodgewoon naast hem zitten, alsof er niks was gebeurt. Hij was verlegen, nerveus en bang dat hij het verkeerd zou doen. Izaya was veel beter hier in, waarom moest hij nu de eerste zet nemen? Nu had hij het eigenlijk al gedaan, maar was hij weggelopen, om de deur te blokkeren. Dat was ook niet bepaald een handige zet.

Onderwerp: Re: Story of a Wounded ma jul 04, 2011 11:40 pm

Shizuo bewoog wat en Izaya liet zijn hoofd wat naar achteren vallen, sinds hij voelde dat Shizuo zijn nek zoende. Zijn hoofd rustte bijna op zijn eigen schouder, om zo zijn nek bloot te stellen. Een brede glimlach was rond zijn mond te vinden. Er werd zachtjes aan hem gebeten en hij liet een zachte, maar tevreden, kreun horen. Hij voelde hoe Shizuo's hand naar beneden gleed, maar net stopte boven de broekrand. Er klonk een protesterende kreun. Waarom stopt die nou? Hij liet helemaal los en Izaya viel achterover op het bed. Bah.
"Het is echt walgelijk hoe ik van jou houd, weet je dat?" hij draaide zich op zijn buik en keek Shizuo aan, maar die stond met zijn rug naar hem toe. Die trok een stapelbed voor de deur en liep terug. Het bed veerde zachtjes wat naar boven toen de jongen ging zitten, voordat het weer inzakte.
"Nu blokkeer je de deur, maar gaan we gewoon verder met ons leven alsof er niks gebeurd is?" vroeg hij even droogjes, maar had toch een zichtbare grijns rond zijn mond.
"Waar is de logica tegenwoordig?" vroeg hij met een nog wat bredere grijns rond zijn mond, maar ging er niet verder op in. Hij draaide op zijn rug en liet zijn benen van bed bungelen.

Onderwerp: Re: Story of a Wounded wo jul 06, 2011 10:00 pm

De nervositeit leek zijn gedachtes over te nemen. Zwijgend zat hij daar, niet echt wetend wat hij moest doen. Oké, hij wist het wel maar hij durfde het gewoon niet. Bang dat hij het fout deed. De jongen lag op zijn buik. Hij kon zijn kans grijpen, maar was het niet een beetje verkeerd?
"Nu blokkeer je de deur, maar gaan we gewoon verder met ons leven alsof er niks gebeurd is?" Shizuo irriteerde zich aan de grijns die de jongen op zijn gezicht had. Hij lokte het ook gewoon echt uit. En het nadeel was dat hij zichzelf nauwelijks meer in kon houden. Shit.. "Waar is de logica tegenwoordig?" Hij stond op, zijn ene arm legde hij onder de knieholtes en de ander bij de schouders. Hij zette de jongen op zijn schoot, met elke been aan een andere kant.
“Stil zitten, verdomme,” gromde hij en hij deed zijn zonnebril af, gooide hem gewoon maar op de grond. Hij boog zich naar voren, begon de nek van Izaya weer te zoenen, iets ruwer dan eerst en met meer tandgebruik. Zijn ene hand vlocht zich in de haren van de jongen op zijn schoot, de andere hand streelde zijn de huid onder het T-shirt. Geen sixpack, nauwelijks spieren, alleen maar een babyzachte huid. Hij stopte, trok het rode shirt van de jongen uit, die vervolgens ergens op de grond viel. en duwde hem achterover op het bed.

De jongen was al in slaap gedommeld, maar hijzelf kon gewoon niet slapen. Het was nog klaarlicht.
"Zodra je weer op de been bent en beter kunt nadenken, doe ik alles wat je wil," had de jongen gezegd toen ze nog samen in de ziekenzal waren, en Shizuo had hem aan de belofte moeten herinneren. Verschillende plekken op zijn lichaam bonkten en hij voelde hoe sommige littekens open waren gekrast. Verdomme. Het opgedroogde bloed plakte aan zijn huid. Hij kon zich niet eens meer herinneren wie top en wie bottom was. Ergens in het midden was het plotseling verandert. Het was heftiger dan de vorige keer, veel heftiger. Hoe laat was het in godsnaam? Rond avondeten? Het bed was nat, ook door het zweet, en het deed hem juist herinneren aan wat ze allemaal gedaan hadden. Ze lagen in lepelhouding, de jongen lag met zijn rug naar hem toe. Zijn ene arm had hij om de jongen zijn buik heen geslapen en de andere arm bevond zich ergens boven zijn eigen hoofd. Voorzichtig boog Shizuo zich naar voren, kuste de nek van de jongen zachtjes, drukte er een zuigzoen in. Hij proefde ook opgedroogd bloed, hoeveel kneuzingen en wondjes hadden ze wel? De nagelafdrukken van de jongen waren overal wel te vinden, dat was iets wat zeker was. Hij bewoog zich weer naar achteren, zuchtte. Waarom was het altijd hard met Izaya? Kon het niet eens gewoon normaal zijn?

Onderwerp: Re: Story of a Wounded do jul 21, 2011 5:40 am

Izaya werd opgetild en op Shizuo gezet, waarna zijn benen zich rond de jongen zijn middel sloten. "Stil zitten, verdomme," gromde de jongen. Izaya grijnsde uitgebreid. "Zo ken ik je weer." Hij liet zijn hoofd naar achter vallen, omdat Shizuo bezig was in zijn nek. Ondertussen had die zijn zonnebril op de grond gegooid en werd een hand in Izaya's haren gezet. Izaya's handen zaten in Shizuo's nek terwijl hij kreunde en Shizuo's naam prevelde. Hij werd achterover geduwd op het bed en grijnsde even kort. Mooi, Shizuo wist zich net zo agressief te gedragen in bed als hij normaal deed. Dit kon nog eens leuk worden. Hij had immers beloofd te doen wat de jongen wou en hij meende zich aan die belofte te houden.

Uiteindelijk sliep Izaya met zijn rug tegen Shizuo aan, niet wetend dat die nog wakker was. Hij sliep bijna altijd na de seks, voornamelijk omdat het bij hem altijd zo vermoeiend was. Hij bloedde overal en nergens, maar hij had er geen last van. Misschien omdat hij de pijn juist lekker vond. Nog slapend kreunde hij toen Shizuo aan zijn nek zoog, maar was zich er niet geheel van bewust dat dat het was. Sterker nog, hij was zich van niks bewust. Dat had je als je sliep.
Toch opende zijn ogen zich na een tijdje - met moeite - en draaide hij zijn hoofd een beetje, zodat hij Shizuo kon zien. Een kleine glimlach verscheen rond zijn mond waarna hij zijn hoofd weer liet zakken. "Dat is de laatste keer dat ik zoiets beloof," zei hij luchtig, doelend op die 'ik zal alles doen wat je wil'. Het was leuk om Shizuo te plagen.