Watch me burn. ;;

Onderwerp: Watch me burn. ;; zo mei 01, 2011 9:54 pm

Met zijn linkerhand pakte hij de kraag van de blonde jongen beet en hij glimlachte. “Kom mee, wakker worden,” zei hij ietwat luid. Hij trok de jongen omhoog door hem bij zijn kraag op te tillen en zijn andere arm onder zijn benen te leggen. Het zou vast niet al te fijn zijn voor de jongen als hij hem over zijn schouder sloeg, dus moest het maar zo. “Niet tegenstribbelen, ik ga je heus niet opeten,” zei hij droogjes en hij trapte de deur van de slaapkamer open - hierbij waarschijnlijk redelijk wat mensen wakker makend - en liep kalmpjes de slaapkamer uit, niet van plan de jongen los te laten voor hij er was.

Eenmaal aangekomen in de bibliotheek, na deze deur ook opengetrapt te hebben en weer netjes dicht te hebben gedaan, liep hij grijnzend naar een stoel toe waarop hij Bryce neerzette. Hij zette zijn handen in zijn zijen en keek de jongen glimlachend aan. “Dus, lekker geslapen, Bryce?” vroeg hij. Hij vroeg zich af of hij de jongen moest vertellen wie hij eigenlijk was; gewoon om het gezicht van de jongen te zien wanneer hij wist dat hij eigenlijk gewoon een meisje was. Maar, dat hield hij nog maar even voor zich. Nergens voor nodig. Hij rekte zich uit. “Vraag maar niets, dit was pure verveling. En je hebt me nog niet uitgelegd hoe het zit met die hand van je,” zei hij droogjes en hij knikte naar de handen van Bryce. “Mijn hand verwijdert simpel weg goed geluk en dingen zoals dat. Altijd leuk, helaas brengt het mij ook ongeluk. Ach, interessanter dan dat kan het niet,” zei hij droogjes. “Maar wat jij hebt.. Interessant. Mijn wang bleef de rest van de dag slapen, alsof ze er acht verdovingen in hadden gegooid,” merkte hij droogjes op. “Bovendien heb je een jongen.. Tjah.. Flauw laten vallen door hem enkel aan te raken. En ik neem aan dat de reden daarvoor niet was dat hij je aanraking zo geweldig vond dat hij neerviel,” zei hij grappend. “Dus, vertel eens, Bryce.. Wát ben jij precies?” vroeg Katsu toen. Hij was gewend dat ze voor alle ESPers, zoals mensen met zulke krachten heetten, een naam hadden. Zo was hij The Accelerator. En om precies te zijn ook nog een Telepath. Iemand met zijn Unfortunate Hand was ook wel Imagine Breaker genoemd. Interessant. Hij had dus drie namen, maar ze vatten het meestal samen als The Accelerator, aangezien dat zijn sterkste kracht was.
Hij was benieuwd hoe het zat met Bryce.

× Katsu &&; Bryce!

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; zo mei 01, 2011 10:16 pm

Vanwege het incident dat nu al een paar dagen geleden had plaatsgevonden, moest hij verhuizen van bed en lag hij nu eenzaam in een stapelbed die in een hoekje stond. Bryce sliep daarvoor boven in het stapelbed en was er al een paar keer uit gevallen, dus sliep hij nu op het onderste bed. Met de dekens rommelig over zich heen lag hij daar vredig te slapen, totdat zijn nachtrust opeens werd verstoord.
“Kom mee, wakker worden,” hoorde hij iemand zeggen nadat hij bij zijn kraag was gegrepen. Half wakker opende Bryce zijn ogen, maar het was nog donker dus kon hij alleen maar schimmen zien. Plotseling werd hij over iemand schouder gelegd en begon diegene te lopen.
“Niet tegenstribbelen, ik ga je heus niet opeten,” zei de stem droog. Bryce had de stem eerder gehoord, maar waar? De deur van de jongenskamer werd opengetrapt en hij werd de jongenskamer uit gedragen. Zijn handen zaten onder het verband en hij was simpelweg gewoon te moe, anders had hij de jongen allang geslagen.
Na een poosje werd er wéér een deur opengetrapt en ging het licht automatisch aan. Bryce kneep zijn ogen tot spleetjes en zag dat ze in de bibliotheek waren. Waarom in godsnaam de bibliotheek. Hij werd op een stoel neergezet en vermoeid wreef hij in zijn ogen.
“Dus, lekker geslapen, Bryce?” zei de stem weer. Bryce wierp zijn blik op de persoon voor zich, het licht was niet echt harstikke fel, maar hij kon zien dat het Katsu was. Degene die hem uit de boom had laten vallen. Half wakker staarde hij de jongen aan, zich af vragend waarom hij hem zo laat in de nacht wakker had gemaakt.
“Vraag maar niets, dit was pure verveling. En je hebt me nog niet uitgelegd hoe het zit met die hand van je,” zei Katsu. Zijn hand? Bryce’s blik ging naar zijn handen en onderarmen die onder het verband zaten. Oh, zijn handen. De jongen begon wat te praten, wat voor Bryce haast onverstaanbaar was geworden aangezien hij bijna weer in slaap viel.
“’t Is niet mijn hand alleen, mijn hele lichaam kan mensen.. bewusteloos.. laten.. raken..” Zijn stem stierf weg en de stoel wankelde even, waarna hij met een plof op de grond belandde. Er kwam geen ‘Au’ of zoiets uit zijn mond, want hij sliep al.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 12:21 am

‘Het is niet mijn hand alleen, mijn hele lichaam kan mensen.. Bewusteloos.. Laten.. Raken..’ zei Bryce. En toen viel hij neer. Katsu’s ogen werden groot en hij hield zijn hoofd scheef. Een ietwat te vrouwelijk tikje, maar ja.. Hij was nou eenmaal niet echt een jongen. Hij ging even met zijn hand door zijn haar. Ach, niemand die het zag.
Hij zakte door zijn benen en kwam op één knie neer naast de jongen. Hij hield zijn armen weer onder hem en tilde hem zo zonder problemen op, waarna hij hem op dezelfde manier beet hield zoals hij dat wel vaker deed. Hij rolde even overdreven met zijn ogen en glimlachte toen lichtjes.
Vreemd. Hij had nooit kunnen denken dat hij een jongen zo in zijn handen zou hebben. Want, meestal deden de jongens dat bij de meisjes, omdat het simpelweg veel te zwaar was voor een meisje. Hij schudde zijn hoofd even heen en weer.
Zacht ging hij met zijn arm - die onder de rug van Bryce lag - heen en weer. “Hé, uk,” zei hij zacht. Maar, hij gaf het al snel op. Waarom zou hij nog moeite doen om hem wakker te krijgen? Hij schudde zijn hoofd glimlachend heen en weer. Als hij nog moe was, zou hij hem laten slapen. Hij had zijn antwoord en voelde niet de behoefte om de jongen weer terug naar de slaapkamer te brengen, dus zou wachten tot deze uit zichzelf wakker zou worden.
Hij ging op de tafelrand zitten, waarna hij even fronste. Oké, waar moest hij de jongen laten? Ach, hij zou hem wel vast blijven houden, voor hij weer van een stoel af zou vallen. Dan zou hij hem ook niet echt dankbaar zijn, verwachtte hij. Hij bewoog zacht met zijn armen heen en weer terwijl hij de jongen aan bleef kijken.
Het geluid dat uit zijn oortjes kwam zorgde ervoor dat hij niet moe werd. Grappig, maar het was een geluid dat al je zintuigen stimuleerde. Net als dat je het van warme kleuren warm kreeg, bijvoorbeeld. Het geluid was niet bepaald.. Mooi. Het klonk een beetje als een soort permanente piep. Het irriteerde echter niet, want hij wist dat dat hem zijn krachten tijdelijk moest schenken. Hij kon niet zonder. Hij snoof zacht, terwijl hij wachtte tot de jongen wakker zou worden. En hoogstwaarschijnlijk een reactie zou geven die Katsu grappig vond, maar daar ging het nog even niet om.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 12:40 am

Het was een comfortabele houding waar hij in lag, waardoor Bryce zich in zijn slaap tegen de andere jongen aan nestelde. Vredig lag hij daar in de armen van Katsu.
Na een poosje werd hij wakker. Bryce rekte zich uit en gaapte even, waarna hij zijn ogen open deed.
“Laat me los, jij-.. hoe durf je-.. LAAT ME ONMIDDELLIJK GAAN!” riep hij verontwaardigd en met een rood hoofd. Hij wurmde zich uit de armen van de jongen en deinsde achteruit, waarna hij op een andere stoel ging zitten en zijn armen om zijn opgetrokken benen heen sloeg. Hij schaamde zich dat hij in de armen van de jongen wakker was geworden, maar op een of andere manier had hij toch beter geslapen dan in bed. En daar zat hij dan, in een boxer en een shirt. Het was koud, de verwarming stond hier niet aan omdat er waarschijnlijk ook ’s nachts niemand hier kwam. Zijn blik ging even naar de grond en toen het rood van zijn gezicht was verdwenen en hij zich wat gemakkelijker voelde, ging zijn blik naar de jongen.
“Waarom heb je me hier heen gebracht? En waarom wou je graag weten wat er met mijn handen aan de hand was? Zo interessant ben ik ook niet..” Bryce’s blik ging naar het verband om zijn handen.
“Ik draag het verband alleen maar zodat ik niet bij elke aanraking iemand bewusteloos hoef te maken.. al lijkt het bij jou niet te lukken..” Opeens herinnerde hij zich zijn droom, waardoor hij zo prettig had geslapen. Drie keer raden waar die over ging, want Bryce werd er opnieuw rood door toen hij er weer aan dacht.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 12:53 am

De jongen rekte zich rustig uit en gaapte. Katsu vond dit alleen maar grappig, want even later barstte de hel los. ‘Laat me los, jij.. Hoe durf je.. Laat me onmiddellijk gaan!’ riep hij en Katsu zette hem rustig neer, wat lastig was omdat de jongen aan het wurmen was. Hij zag hoe de jongen op een stoel ging zitten in een houding die je nooit moest aannemen als je een rokje aan had. Maar ja, jongens droegen geen rokjes dus het maakte weinig uit. Even snoof hij zachtjes. Zijn blik gleed even over Bryce. Hij had weinig aan. Zelf had hij zijn normale kleding aan gehouden, maar daar had de jongen geen tijd voor gehad. Hij grinnikte. “Heb je het koud?” vroeg hij.
‘Waarom heb je me hierheen gebracht?’ vroeg de jongen. Katsu wilde antwoorden, maar al gauw vervolgde de jongen zijn vraag. ‘En waarom wou je zo graag weten wat er met mijn handen aan de hand was? Zo interessant ben ik ook niet..’ sprak de jongen toen. Katsu strekte zijn benen even en wreef met zijn hand over zijn ene arm, om dit vervolgens bij de andere arm te doen. ‘Ik draag het verband alleen maar zodat ik niet bij elke aanraking iemand bewusteloos hoef te maken.. al lijkt het bij jou niet te lukken,’ hoorde hij de jongen zeggen. Hij had spierpijn omdat hij te lang stil had gezeten. Hij zette het apparaatje uit en keek de jongen toen weer aan.
“In tegendeel, Bryce. Je bent erg interessant,” grijnsde Katsu. “En, waarom ik het wilde weten? Het zag er interessant uit. Vooral toen je me aan het porren was in mijn wang,” zei hij toen droogjes. “Maar, inderdaad. Bij mij zal het minder werken. Dit door mijn twee Abilities. Wanneer ik met mijn rechterhand iets aan raak wat te maken heeft met krachten of weet ik veel wat, zal ik het tegen kunnen houden. Ook zorgt het voor ongeluk - vooral bij mezelf - maar dat is niet boeiend,” begon hij zijn uitleg kalm. “Verder heb ik als ability Acceleration. Dit geeft mij de kracht om heel veel af te weren als ik oplet. Ik ben niet dom,” glimlachte hij. Hij keek even om zich heen, maar richtte zich al snel weer op Bryce. Deze was nogal rood gekleurd. “Wat is er? Vieze gedachten?” vroeg hij met een glimlach die niet veel goeds leek te voorspellen. Hij voelde zichzelf weer eens heel grappig.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 1:06 am

“In tegendeel, Bryce. Je bent erg interessant,” zei de jongen met een grijns waardoor Bryce wat onverstaanbaars mompelde. Hij was niet interessant. Hij wou niet interessant zijn. “En, waarom ik het wilde weten? Het zag er interessant uit. Vooral toen je me aan het porren was in mijn wang.” Hij was niet interessant! Katsu hing een verhaal op over waarom hij niet bewusteloos was geraakt, dus luisterde Bryce niet meer. Het klonk allemaal zo saai. Hij had gehoord dat er hier ook heel veel kinderen waren zonder krachten. Er ging even een rilling door hem heen, aangezien hij het koud begon te krijgen. Zijn blik ging even naar de hoge boekenkasten die daar allemaal stonden. Hij gaapte even met zijn had voor zijn mond.
“Wat is er? Vieze gedachten?” vroeg de jongen toen hij rood was geworden, waardoor hij roder werd.
“Hou je mond en bemoei je er niet mee!” gromde hij boos. Hij had gedroomd over hem en Katsu.. zoenend. Die gedachte al gaf hem een vreemd gevoel, maar het gaf hem ook een vreemd gevoel om boos te doen, hij wou het eigenlijk niet zijn maar Katsu gaf hem geen keus. Omdat hij het zat was om met de jongen in één ruimte te zijn en zijn lichaam behoefde aan wat slaap, stond hij op en liep hij richting de deur.
“Ik ga weer slapen, als je het niet erg vind,” mompelde hij en hij deed de deur open, om vervolgens weg te lopen.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 1:18 am

‘Hou je mond en bemoei je er niet mee!’ riep de jongen uit. Katsu grinnikte. “Een vieze droom dus. Of een beschamende droom,” zei hij en hij legde zijn vinger op zijn lip. “Gedroomd over een meisje?” vroeg hij, waarna hij zijn wenkbrauwen ophief. Vroeger zouden mensen daar anders op gereageerd hebben. Nu wisten ze niet dat hij ook een meisje was. Heel stiekem. Hij snoof eventjes. Rotexperiment.
‘Ik ga weer slapen, als je het niet erg vindt,’ zei hij en hij liep op de deur af. Net toen hij hem opende, schakelde Katsu het Network - zoals zijn apparaatje genoemd werd - aan en stampte hij op de grond. De deur vloog weer dicht, zodat Bryce niet zo makkelijk weg kon. Katsu liep op hem, pakte zijn arm en ging voor hem staan, om vervolgens hem doordringend aan te kijken. “Bryce,” begon hij hoofdschuddend. “Ik zou het heel erg vinden als je terug ging,” zei hij droogjes en hij hief zijn wenkbrauwen op en glimlachte lichtjes. Het zag er uit alsof er een achterliggende reden achter zat. En, dat was ook wel te verwachten van hem.
“Vertel me nou eens wat er mis is. Je doet zo gestresst,” zei hij droogjes. “Vind je het echt zo erg dat ik je hier mee naartoe heb genomen?’ vroeg hij toen, terwijl hij een beetje vooruit begon te leunen. Hij zette zijn Network uit en leunde tegen de deur aan. Het was irritant dat hij alweer zijn kruk was vergeten. Nu moest het Network de hele tijd aan en uit, omdat het niet non-stop aan kon blijven, maar hij anders niet fatsoenlijk kon lopen. Hij wilde zijn eigen lichaam terug. Hij haalde zijn hand van Bryce af. Katsu legde zijn hoofd tegen de deur aan en zakte langzaam naar beneden, tot hij zittend terecht kwam. Hij keek even droogjes naar Bryce. “Scheldwoord experiment,” gromde hij zacht. Bryce zou dit niet begrijpen, dat hoefde ook niet. Hij hield zijn hand op het Network, wachtend tot Bryce iets zou doen. Hij kon niet weg, behalve als hij besloot iets vaags te doen, maar dat zou wel niet. Daarom bleef Katsu zitten, met zijn rug tegen de deur, terwijl hij hoopte dat zijn spieren het snel weer zouden doen. Dit begon vreselijk irritant te worden. Hij kon niet eens ergens staan zonder de kracht van het Network te hoeven gebruiken.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 1:34 am

Net toen hij uit de bibliotheek wou gaan, hoorde hij Katsu stampen en vloog de deur dicht. Bryce zette een stap achteruit en staarde naar de deur, alsof hij dan vanzelf weer open zou gaan. Stom joch. Opeens werd zijn arm vast gepakt en ging de jongen voor hem staan. Hij keek weg, wou de blik van de jongen niet ontmoeten. Hij voelde zich al niet zo lekker.
“Bryce,” begon Katsu hoofdschuddend. “Ik zou het heel erg vinden als je terug ging.” Bryce keek naar de jongen en zag dat die hem raar aan keek. Waarom zou hij blijven? Waarom zou de jongen het erg vinden dat hij wegging? Hij zette een stap achteruit, aangezien de afstand niet echt zo veel was.
“Vertel me nou eens wat er mis is. Je doet zo gestrest.” De stem van de jongen klonk droog. Bryce sloeg zijn armen om zich heen om het wat warm te krijgen. “Vind je het echt zo erg dat ik je hier mee naartoe heb genomen?” De jongen leunde naar voren waardoor hij nog een stap achteruit nam.
“Ja. Ik had gewoon een vage droom, wat jou helemaal niet aangaat, en het is hier veel te koud, straks bevries ik nog,” zei hij op een zeurende toon. “En ik vraag me af waarom je me niet hebt laten slapen. Verveelde je je zo erg?” mompelde hij geïrriteerd. Hij zei er niet bij dat hij over hem gedroomd had en wat die droom inhield, want dat zou heel raar over komen en waarschijnlijk werd hij dan uitgelachen. De jongen ging op de grond zitten en mompelde iets. Bryce draaide zich om en ging op een stoel zitten aan een van de tafels die er stonden. Hij legde zijn hoofd op zijn armen en wou weer gaan slapen, al waren de armen van de jongen eigenlijk veel comfortabeler..
Waarom dacht hij zo? Waarom had hij trouwens gedroomd over de jongen die hem zoende? Hij was bi, dat wist hij aangezien zijn enige liefde in zijn leven een jongen was die hem had verraden voor een meisje en het allemaal gewoon voor een weddenschap was. Bryce snoof en huiverde toen hij er aan dacht dat hij nog helemaal niet had gezoend met een meisje, en alleen maar met een jongen. En indirect met Katsu, maar dat telde niet mee. Of wel?

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 1:53 am

“Ach, Bryce toch,” glimlachte Katsu droogjes. Ergens voelde hij de neiging om te zeggen wie hij was. Wat hij was. Maar, hij hield zich in. De naam Mariko Miyamae zou niet uit zijn mond komen de komende weken, misschien zelfs maanden. Het lag eraan hoe lang het zou duren voor hij zich weer bij die naam kon noemen; wanneer hij dat lichaam terug had. Mariko. Hij snoof zacht. Hij haatte dit lichaam, vanuit de grond van zijn hart. Hij snapte niet waarom er travestieten waren. Dit was toch hatelijk?
‘Ja. Ik had gewoon een vage droom, wat jou helemaal niet aan gaat, en het is hier veel te koud, straks bevries ik nog,’ hoorde Katsu de jongen zeggen. Hij spreidde grappend zijn armen. “Ik heb een warm plekje voor je vrij gehouden,” zei hij grappend. Hij verwachtte niet dat Bryce zou komen, dus sloeg zijn armen al snel over elkaar heen. ‘En ik vraag me af waarom je me niet hebt laten slapen. Verveelde je je zo erg?’ vroeg hij toen. “Je bent interessant, Bryce. En.. Tjah.. Verder verveelde ik me inderdaad, dus ik dacht dat het wel een leuk moment was om je te ontvoeren,” glimlachte hij droogjes. ‘Ontvoeren’ had hij grinnikend gezegd, ook al begon het wel echt op een ontvoering te lijken.
Hij zag hoe de jongen weg liep en had nu dus heel even voor zichzelf. Hij strekte zijn benen en hield zijn handen voor zijn gezicht. Zijn lichaam deed pijn. De pijn stopte niet. En dat was normaal, had de dokter gezegd. Hij had een nieuw lichaam. En dat lichaam was niet gewend aan bewegingen. Eigenlijk had hij in een rolstoel gemoeten. Of hele dagen op bed moeten liggen. Maar, toen had hij het Network gekregen, zodat hij toch nog een beetje door zou kunnen leven.
Na even gerust te hebben zette hij het Network aan en kroop hij langzaam overeind. “Bryce,” zei hij kalm. Hij deed de deur op slot en stopte de sleutel in zijn zak, om vervolgens op Bryce af te lopen. “Is het echt zo erg om hier te zijn? Met mij?” vroeg hij droogjes. Hij plofte neer op de tafel, zo’n twee meter van Bryce af. Het Network liet hij aan staan, voor het geval dat Bryce ineens besloot zijn Ability nog eens te testen. Dat zou niet al te fijn zijn voor hem, dus nam hij het zekere voor het onzekere. “Als je het koud hebt kom je er toch gezellig bij?” vroeg hij glimlachend.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 2:09 am

“Ik heb een warm plekje voor je vrij gehouden,” had de jongen geantwoord nadat Bryce zei dat hij het koud had. Hij snoof en negeerde het gewoon, aangezien het waarschijnlijk als grap bedoeld was.
“Je bent interessant, Bryce. En.. Tjah.. Verder verveelde ik me inderdaad, dus ik dacht dat het wel een leuk moment was om je te ontvoeren.” Hij was niet interessant! Helemaal niet! Hij was doodsaai, kon niet eens flirten of goeie grappen maken, en daar hield het bij op. En ontvoeren, waarschijnlijk kende Katsu verder niemand en was hij zijn eerste keus. Ook fijn. Bryce zuchtte terwijl hij daar aan tafel zat, aan het proberen in slaap te vallen, wat niet werkte. Hij snoof en ging overeind zitten. Bryce staarde voor zich uit. Hij kende niet heel veel mensen hier, alleen het meisje met het zwarte haar en de jongen die dacht met hem te spotten. Hij keek op toen de jongen tegen hem begon te praten.
“Bryce,” hoorde hij de jongen zeggen, gevolgd door een slot wat dicht draaide. Fijn, kreeg hij dat ook weer. De jongen was vast niet van plan om hem te laten gaan. “Is het echt zo erg om hier te zijn? Met mij?” Katsu was op hem af gelopen en ging op de tafel zitten. “Als je het koud hebt kom je er toch gezellig bij?”
Hij negeerde die vraag en stond op, om een boek te zoeken wat hij zou kunnen lezen. De eerste afdeling die hij tegen kwam was de geschiedenisafdeling en hij zakte meteen op de grond, aangezien hij het te koud had om verder te lopen. Het was de laatste tijd niet echt warm buiten en waarschijnlijk was het gebouw ook niet goed geïsoleerd, waardoor het als het ’s nachts koud was de kamers die geen verwarming aan hadden staan meteen koud werden. Bryce wreef in zijn handen en kneep zijn ogen dicht. Stomme kou. Stom joch.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 2:28 am

De jongen negeerde hem en stond op. Katsu grinnikte. Nu wist hij waarom zijn vrienden van vroeger altijd zeiden dat het veel makkelijker was om als meisje flauwe grappen uit te halen. Dan vatten mensen het inderdaad heel anders op. Katsu zag hoe de jongen weg liep en hoorde hoe hij uiteindelijk stopte met lopen. “Uk, loop nou niet zo weg. Ik ga heus geen vreemde dingen met je doen. Ik beloof dat ik je niet nog eens uit de boom laat vallen,” glimlachte hij. “Of ik vang je zachter op,” grinnikte hij er toen achteraan en hij werkte zich overeind. Oké, die jongen moest stoppen met weglopen. Hij voelde de behoefte om één iemand te irriteren. En dan als hij zijn eigen lichaam terug had, zou het alleen maar leuker worden. Hij zette weer die onheilspellende glimlach op zijn gezicht. Kalmpjes liep hij op Bryce af en zakte voor hem door zijn knieën. “Je doet alsof ik je pijn heb gedaan, uk,” glimlachte hij. “Je kan toch wel tegen een grapje?” vroeg hij toen. Hij maakte een snelle beweging en tilde de jongen weer op. “Och arme,” zei hij droogjes. “Het is toch veel te koud op die vieze vloer,” zei hij en hij liep weer terug naar de tafel, waar hij op neer plofte. “Blijf gewoon rustig zitten,” zei hij droogjes en hij keek de jongen glimlachend aan. “Ik heb je ook geen pijn gedaan toen je sliep, of toen je half dood ging, dus wees vooral niet bang dat ik het nu wel ga doen. Daar heb ik geen enkele zin in,” zei hij rustig en hij snoof. Hij voelde hoe koud de armen van de jongen waren en rolde met zijn ogen, waarna hij zijn armen sterker om de jongen heen sloeg. Nu zou hij het wel warm krijgen. Hij bewoog met zijn knie zacht heen en weer. De jongen had zijn Network nog niet opgemerkt, gelukkig. Hij legde liever niet uit dat hij drie jaar in coma had gelegen. En wakker werd als.. Dit.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 2:48 am

Natuurlijk volgde de jongen hem, alsof hij bang was hem kwijt te raken. Bryce rilde en probeerde zichzelf warm te houden, maar het lukte gewoon niet.
“Uk, loop nou niet zo weg. Ik ga heus geen vreemde dingen met je doen. Ik beloof dat ik je niet nog eens uit de boom laat vallen,” hoorde hij de jongen zeggen. Hij vond nog steeds dat de jongen het recht gewoon niet had om hem zo te noemen. Hij kon er zelf ook niks aan doen dat hij klein was. “Of ik vang je zachter op,” hoorde hij de jongen er achter aan grinniken. Katsu liep naar hem toe en zakte vlak voor hem door zijn knieën. Bryce drukte zijn rug tegen de boekenkast aan en voelde de harde kaften van de boeken in zijn rug prikken. Fijn, kreeg hij dat ook nog weer.
“Je doet alsof ik je pijn heb gedaan, uk,” zei de jongen met een glimlach. Hield hij nooit op met dat ge-uk? “Je kan toch wel tegen een grapje?” Bryce snoof geïrriteerd. Opeens werd hij van de grond afgehaald en opgetild. Het ging sneller dan hij had verwacht, was de jongen nou zo sterk of was hij nou zo zwak? “Och arme,” werd er gezegd. “Het is toch veel te koud op die vieze vloer.” Stom joch.
Katsu liep samen met hem in zijn armen naar de tafel en plofte op de tafel neer, zodat Bryce op zijn schoot zat. Hij wou zich uit de greep van de jongen wurmen, maar de warmte van hem hield hem tegen. De jongen was warmer dan hij had gedacht.
“Blijf gewoon rustig zitten,” zei Katsu en Bryce zuchtte, waarna hij voor zich uit staarde. “Ik heb je ook geen pijn gedaan toen je sliep, of toen je half dood ging, dus wees vooral niet bang dat ik het nu wel ga doen. Daar heb ik geen enkele zin in.” Dat was waar. De jongen had hem helemaal geen pijn gedaan, integendeel tot hijzelf, al kreeg de jongen alleen maar een verdoofde wang. Plotseling werden de armen sterker om hem heen geslagen en voordat hij zichzelf onder de controle kon houden, vlochten zijn vingers in de warme stof van het T-shirt wat de jongen aan had en leunde hij tegen de jongen aan. Bryce sloot zijn ogen en zuchtte. Eigenlijk zat het wel lekker. Lekkerder dan hij had gedacht..
“Ik wist niet dat iemand zo warm kon zijn,” fluisterde hij moe. Hij was niet van plan om te gaan slapen, nu de jongen zo dichtbij hem was, maar zijn lichaam smeekte gewoon om te gaan slapen.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 3:52 am

Katsu voelde hoe de jongen zijn shirt beetpakte. Bij een meisje zou iemand dit nooit doen; dan greep je naar haar borsten en dat zou vies zijn. Dan zou ze meteen denken dat je vreemde gedachten had. Vandaar dat Katsu een lange tijd fronste, voor hij lichtjes glimlachte. De jongen wist dat niet. Hij kon het hem niet kwalijk nemen. Hij voelde hoe de jongen tegen hem aan leunde en haalde even diep adem. ‘Ik wist niet dat iemand zo warm kon zijn,’ hoorde hij de jongen fluisteren. Hij klonk moe. Katsu glimlachte lichtjes. “Slaap, kleine Bryce,” zei hij, half fluisterend. “Het maakt niet uit. Het is mijn schuld dat je moe bent. Ik zal opletten. En, ik denk dat je zo onderhand wel door hebt dat je niet bang hoeft te zijn voor mij,” zei hij kalm.
Hij dacht na, want hij moest wat verzinnen. Natuurlijk was het nu pas midden in de nacht, dus maakte het nu weinig uit. Maar, hij zou voor de ochtend kleren moeten hebben voor Bryce. Anders kwam het niet goed. Dat zou een beetje vreemd over komen en dan zou Bryce een hartaanval krijgen, of in ieder geval zwaar gechoqueerd zijn.
Hij voelde hoe de jongen in slaap viel en glimlachte. Perfect. Hij legde de jongen neer op de tafel - zodat hij er niet zo snel vanaf zou vallen - en fluisterde zacht dat hij even kleren ging halen. Vervolgens liep hij geruisloos naar de deur toe, om hem vervolgens te openen en te sluiten. Hij liep met snelle, geruisloze passen over de gang, naar de kleedkamer.

Toen hij eindelijk wat had gevonden - hij had eerst zeker moeten weten dat dat de tas was van de jongen, voordat hij voor dief werd uitgemaakt - liep hij weer terug. Hij opende en sloot de deur even geruisloos als voorheen, om vervolgens de sleutel in zijn zak te stoppen. Dit niet omdat hij nog bang was dat de jongen weg zou gaan, maar meer omdat hij bang was dat er iemand binnen zou komen. Hij gooide de kleding naar de jongen toe, zodat hij wakker zou worden. “Van mij mag je best slapen,” begon hij kalm. “En het spijt me dus ook om je wakker te maken, maar.. Ik denk dat je het niet leuk zal vinden als je onaangekleed hier zit terwijl er iemand binnen komt?” vroeg hij glimlachend. Hij was benieuwd hoe de jongen erop zou reageren dat hij weg was geweest en zijn tas had leeggehaald, maar goed.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 4:07 am

“Slaap, kleine Bryce,” hoorde hij de jongen zachtjes zeggen. “Het maakt niet uit. Het is mijn schuld dat je moe bent. Ik zal opletten. En, ik denk dat je zo onderhand wel door hebt dat je niet bang hoeft te zijn voor mij.” Bryce zuchtte en ontspande zich. Hij wist niet waarom, maar de armen van Katsu voelden heel vertrouwd aan, waardoor hij al snel in slaap viel.

Een deur ging dicht en werd op slot gedraaid toen hij wakker werd. Bryce wou eerst verder slapen, maar merkte op dat hij niet meer in de veilige armen van Katsu was, maar op de tafel lag.
“Van mij mag je best slapen,” hoorde hij de stem van de jongen zeggen en vermoeid kwam hij over eind. “En het spijt me dus ook om je wakker te maken, maar.. Ik denk dat je het niet leuk zal vinden als je onaangekleed hier zit terwijl er iemand binnen komt?” Hij opende zijn mond om te zeggen dat de deur toch op slot was gedraaid, maar sloot die weer omdat het waarschijnlijk toch geen zin had om tegen de jongen in te gaan en knikte dankbaar. Hij bekeek wat de jongen mee had genomen: een lange spijkerbroek en een grijs shirt met lange mouwen. Zonder iets te zeggen of zich te schamen, aangezien hij zich zo vaak omkleedde in het bijzijn van andere jongens, als de badkamers weer eens bezet waren, trok hij de broek aan en zijn shirt uit, om daarna het verband van zijn armen af te halen. Het was zweterig geworden en het zat niet netjes meer, dus was het tijd om het van zijn armen af te halen. Daarna trok hij het shirt aan en keek hij de jongen even verwachtingsvol aan, om daarna zijn rood wordende hoofd af te wenden. Nee, het was niet netjes om te verwachten dat de jongen hem weer op zijn schoot liet zitten. Bryce kreeg ook het gevoel dat het gewoon niet normaal was.. en gewoon vreemd. Hij speelde met het witte T-shirt wat zonet aan had gehad en nu op zijn schoot lag, en staarde er naar.
“Hoe laat is het eigenlijk?” vroeg hij, half in zichzelf. Het voelde niet alsof hij lang had geslapen, dus begon de vermoeidheid weer terug te komen. “En waarom gaan we gewoon niet weer naar de jongensslaapzaal? Ik denk dat de bedden daar comfortabeler liggen dan deze tafels,” zei hij, deze keer wel tegen de jongen. Hij ging even met zijn hand door zijn haar en legde het T-shirt samen met het verband op een stoel.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 4:23 am

De jongen begon zich om te kleden en Katsu richtte zijn blik op de grond. Voor een normale jongen zou dit veel minder ongemakkelijk zijn. Maar.. Hij was niet normaal. En om het nog eens even leuker te maken, ook geen jongen. Laat staan een normale jongen. Hij glimlachte lichtjes toen hij het geluid van Bryce’s huid die langs de kleding ging niet meer hoorde en keek op.
Hij merkte nu pas op wat hij had gepakt. Ach, tenminste niets beschamends. Hij keek even naar wat hij zelf aan had. Een grijze broek en een zwart shirt met witte tekentjes erop. Saai.
Hij snoof zacht en keek weer naar Bryce. Hij zag de verwachtingsvolle blik van de jongen en hield zijn hoofd een tikkeltje scheef. Toen de jongen rood werd en zijn blik afwendde, glimlachte Katsu. De jongen was vast nog moe en wilde weer slapen. En, aangezien de tafel en de stoelen nooit lekker konden liggen, liep Katsu rustig op de tafel af en nam hij hier weer op plaats. Hij keek de jongen kalm aan.
‘Hoe laat is het eigenlijk?’ klonk de stem van de jongen en Katsu fronste, om vervolgens zijn schouders op te halen. “Ik heb geen idee,” gaf hij glimlachend toe. ‘En waarom gaan we gewoon niet weer naar de jongensslaapzaal? Ik denk dat de bedden daar comfortabeler liggen dan deze tafels,’ merkte de jongen op en Katsu richtte zijn blik op het plafond. Hij sliep - om eerlijk te zijn - niet tot nauwelijks in de jongensslaapkamer. Wanneer de jongens naar bed gingen, was hij of al omgekleed, of was hij er nog niet. Hij hield er gewoon niet van. Het was een ongemakkelijk moment. Maar, bij meisjes voelde hij zich nu ook ongemakkelijk. Dus eigenlijk was gewoon alles ongemakkelijk, wat het nogal moeilijk maakte voor hem. “Ik denk niet dat je dat wilt weten,” mompelde hij daardoor zacht en hij glimlachte. “Vind je het dan zo erg hier?” vroeg hij, waarna hij naar de jongen toe schoof en hem met een snelle beweging weer op zijn schoot neerzette. “Ik moet toegeven dat het niet alleen voor jou warmer was zo,” glimlachte hij.
Hij wees naar het kastje om zijn nek. “Als ik dit uit zet, werkt die.. Leuke kracht van je wel,” glimlachte hij. “Of, beter. Ik weet het niet precies,” vervolgde hij fronsend. “Dus probeer vooral niet uit wanneer je kracht wel werkt; ik zit er niet naar uit te kijken dat je het nou net op een moment probeert dat ik dat kreng uit heb staan,” zei hij droogjes. Het was waar; hij was er niet op aan het wachten dat de jongen hem flauw liet vallen.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 4:43 am

De jongen liep rustig naar hem toe en ging naast hem zitten. Vanuit zijn ooghoeken zag dat de jongen hem kalm aan keek en hij draaide zijn hoofd een beetje de andere kant op.
“Ik heb geen idee,” antwoordde de jongen op de vraag hoe laat het was. Het was nacht, dat was zeker, want door de spleetjes tussen de gordijnen die voor de ramen hingen, kon je zien dat het buiten nog donker was. snoof even. Ging de tijd altijd zo langzaam? Het was even stil, Katsu moest vast nadenken over de vraag waarom ze hier bleven.
“Ik denk niet dat je dat wilt weten,” mompelde hij en Bryce zuchtte. Dan niet. “Vind je het dan zo erg hier?”
“Nee, ik-” Hij stopte met praten toen hij opeens op de schoot van de jongen zat. Hij was echt snel. “Ik moet toegeven dat het niet alleen voor jou warmer was zo,” hoorde hij de jongen zeggen. Bryce begon te blozen en wendde zijn blik af. Het was vreemd om bij een andere jongen op schoot te zitten. Normaal deden jongens dat nooit, vooral niet als ze elkaar nog niet zo heel lang kenden. Toch had hij het gevoel dat hij hierdoor veiliger was. Zijn gedachtes gingen weer naar de korte droom die hij had gehad, toen hij bij Katsu op schoot in slaap was gevallen. Zijn maag draaide even om. Fout.. heel fout was het om dat over Katsu te denken! Hij beet op zijn lip en werd nog roder. Verdomme. Hij keek op toen de jongen naar zijn nek wees.
“Als ik dit uit zet, werkt die.. Leuke kracht van je wel,” zei de jongen glimlachend. Bryce rolde even met zijn ogen. Leuk was zijn kracht bepaald niet. Hij verborg zijn handen in de te lange mouwen, bang dat hij de jongens anders zou aanraken met zijn vingers, die nu niet onder het verband zaten. Hij had het shirt gekregen omdat ze dachten dat hij wel zou gaan groeien, maar tot nu toe was hij niet eens een millimeter gegroeid.
“Of, beter. Ik weet het niet precies,” vervolgde de jongen. “Dus probeer vooral niet uit wanneer je kracht wel werkt; ik zit er niet naar uit te kijken dat je het nou net op een moment probeert dat ik dat kreng uit heb staan.” Bryce grinnikte even, de eerste keer dat hij dat deed in het bijzijn van de jongen.
“Ik ga het niet proberen, maak je maar geen zorgen,” mompelde hij met een kleine glimlach op zijn gezicht. “Ik heb wel een keer geprobeerd om mijn kracht uit te zetten. Ik heb ook nog andere krachten, waaronder Copycat, daarmee kan ik iemands krachten na-apen als die hem gebruikt, maar dat werkt bijna altijd alleen maar met hele simpele krachten,” zei hij. “En ik kan ook nog met dieren praten,” voegde hij er zachtjes en op een minder enthousiaste toon er aan toe. Hij zuchtte even en legde de zijkant van zijn hoofd tegen de borstkas van de jongen.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 5:40 am

Katsu sloot zijn armen om de jongen heen. Het voelde fijn zo, maar toch ergens ook wel vreemd, want, kom op; zo zou een meisje nooit zitten. Ergens hoopte ze op dit moment nooit terug te veranderen naar wie hij eerst was, maar die woorden zou hij later toch terugnemen. Hij keek naar de jongen die wel heel dicht bij zat - zijn eigen schuld - en glimlachte lichtjes. Hij zag hoe de jongen rood werd toen hij zich realiseerde op zijn schoot te zitten en hij glimlachte. Hij sloot zijn ogen en ontspande zijn houding een beetje.
En toen viel alles om hem heen stil, zag hij enkel een vreemd beeld voor zich. Er waren maar twee personen te zien. Hij.. En.. Bryce..
Hij schudde zijn hoofd heen en weer, om het beeld weg te krijgen. Oké, wat was dit? Waarom zag hij dit? Hij merkte dat zijn wangen een lichte kleur hadden gekregen en hij onderdrukte een grom. Oké, waarom had hij dit gezien? En waarom zorgde het ervoor dat hij zich aan de ene kant schuldig voelde, maar aan de andere kant ongemakkelijk? Hij wilde zijn hand tegen zijn voorhoofd leggen, toen hij zich herinnerde de jongen in zijn armen te hebben. Hij sloot zijn armen daarom net iets strakker om de jongen heen en sloot zijn ogen.
Hij hoorde ergens vaag de jongen uitleggen dat hij nog een Ability had. Twee, eigenlijk. Copycat, waarmee hij andere Abilities kon kopiëren en hij kon met dieren communiceren. Interessant. Doormiddel van Copycat zou het ze heel misschien lukken om telepathisch contact te leggen. Misschien kon hij dat maar beter voor zich houden.
De jongen legde zijn hoofd op zijn borst en opnieuw gingen zijn gedachten naar wat hij eerder had gezien. Hij vroeg zich af omdat dat was aangezien hij tot rust was gekomen, terwijl hij in aanraking was met deze jongen. Dan was het niet al te ongewoonlijk dat hij - wanneer hij niet oplette - per ongeluk zijn eigen gedachten liet doorschemeren, of die van een ander binnendrong. Ergens wilde hij zich verontschuldigen, maar aan de andere kant durfde hij dit niet. Ten eerste omdat het absoluut niet de bedoeling geweest kon zijn van de jongen dat hij dit zag, ten tweede omdat hij niet wist wat hij er van moest denken.
“Zit je lekker?” vroeg hij, met een ietwat sarcastische stem. “Of zou je nog steeds het liefste weg willen?” vroeg hij toen en hij fronste, zich afvragend of de jongen hem haatte voor wat hij had gedaan. “Nee, toch?” vroeg hij toen liefjes en hij glimlachte droog.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 6:04 am

Het viel hem op dat de jongen op een bepaald moment ongemakkelijk keek. Bryce negeerde het, in hoop dat de jongen weer normaal zou kijken, maar hij had toch het gevoel dat iemand iets bij hem gedaan had. Automatisch, omdat hij nieuwsgierig was, reflecteerde hij het. Eerst werkte het niet, omdat hij natuurlijk die kracht niet gewend was. Pas toen hij zijn hoofd op de borstkas van Katsu legde zag hij zijn droom waaraan hij eerst had gedacht: hun tweeën samen… Een nerveus gevoel ging door hem heen en hij stopte de reflectie. Wat was dat? Hoe kwam dat? Was die kracht van Katsu? Bryce kon zich niet herinneren dat de jongen iets gezegd had over een kracht die… zoiets kon doen. Maar wat voor kracht was het? Gedachten lezen? Er ging een kleine rilling over zijn rug en hij voelde dat de jongen hem nog al stevig vast hield, waardoor het net iets minder comfortabeler werd.
“Zit je lekker?” vroeg de jongen. Bryce snapte de sarcastische toon niet echt, maar hield zijn mond er over. “Of zou je nog steeds het liefste weg willen?” Hij dacht even na. “Nee, toch?” Bryce kon het niet laten om te grinniken door de lieflijke toon.
“Hm.. ik zit wel prima zo… geloof ik,” mompelde hij een beetje nerveus door wat er gebeurd was. Hij werd weer rood en keek weer weg, maar grinnikte toen om het feit dat hij niet zoveel kon doen door de armen om hem heen. “Al kan je me wel wat losser vast houden, het voelt alsof ik hier gegijzeld ben, of zoiets. Een beetje.. onprettig.” Een flauwe glimlach verscheen op zijn gezicht, maar verdween al snel, terwijl hij zich nerveuzer begon te voelen door de armen om zich heen.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 6:32 am

‘Hm.. Ik zit wel prima zo.. Geloof ik.. ’ mompelde Bryce en hij klonk ietwat nerveus. Katsu’s uitdrukking stond nog een beetje geschrokken. ‘Al kan je me wel wat losser vast houden, het voelt alsof ik hier als gijzelaar ben, of zoiets. Een beetje.. Onprettig,’ bracht Bryce toen uit en Katsu merkte hoe strak hij de jongen beet had. Hmmn, hij kende zijn fysieke kracht nog niet goed genoeg. Snel liet hij de jongen een beetje los, waarna hij glimlachte. “Wie zegt dat je hier niet bent als gijzelaar? Ik heb nog altijd de sleutel,” sprak hij, half fluisterend. Maar vervolgens lachte hij zacht. “Zo beter?” vroeg hij toen glimlachend.
Hij dacht na. Wat Bryce had gedacht.. Wat was dat? Hij wist niet hoe Bryce precies had gedacht over deze gebeurtenis; dan zou hij opnieuw moeten kijken en.. Dat was ongemakkelijk. Bovendien had Bryce vast en zeker niet graag dat hij in zijn hoofd keek. Hij moest.. Even nadenken. Ja, dat zou beter zijn. Misschien dat hij zijn gedachten dan weer op een rijtje kon zetten, want nu werd het hem een beetje te veel. Drie jaar in coma liggen en daarna compleet van lichaam veranderen was niet goed voor je sociale vaardigheden.
Hij stond langzaam op, Bryce tegen zich aan houdend. Vervolgens draaide hij zich om en bukte hij voorover. Hij legde de jongen op de tafel neer en keek hem - toen hij naar achteren ging om weer recht te gaan staan - heel even fronsend aan. “Ik.. Denk dat het beter is als ik nu ga,” glimlachte hij naar de jongen, al klonk hij wat ongemakkelijk. “Ten eerste is het denk ik - niet alleen voor mij, ook voor jou - handig om wat slaap te nemen. Ik zie je nog wel,” glimlachte hij, het laatste zo zeggend alsof hij nu al een plan had. Dat had hij nog niet. Maar hij zou wel iets verzinnen, als hij de behoefte er toe voelde. “Dag, Bryce,” glimlachte hij toen en hij draaide zich om. Met kalme passen liep hij weg, om de deur van het slot te halen en weg te lopen.

Een paar nachten later. ×

Hij had lang geslapen. Niet in deze kamer, dat was te ongemakkelijk voor hem. Niemand wist waarom, maar als ze dit zouden weten zou het voor hen ook ongemakkelijker worden. Hij had een sleutel van de bieb. De vrouw die er werkte dacht dat ze hem kwijt was geraakt en had simpelweg een nieuwe laten maken. Nu had hij de sleutel en mocht hij niet betrapt worden, want dat zou voor problemen kunnen zorgen. Ach, het enige wat hij hier deed was slapen. Hij kon niet in de jongensslaapkamer slapen en die meisjesslaapkamer was al helemaal verboden gebied voor hem, dus hij moest wel hier. Hij snoof zacht. Hij had de uk al een paar dagen niet gezien, omdat hij had moeten nadenken. Vannacht was hij echter van plan daar verandering in te brengen.
Met kalme passen liep hij naar de jongenskleedkamer. Hij liep zachtjes, zodat niemand hem zou horen. Hij haalde het doekje - een blinddoek - die om zijn arm gewikkeld zat eraf en maakte het met een vlugge beweging vast om het hoofd van de kleine blonde jongen. Wees stil, siste hij via zijn telepathie en hij tilde de jongen op. Natuurlijk op de manier zoals hij dit altijd al deed. Vervolgens liep hij geruisloos de jongensslaapkamer uit. Natuurlijk was er wel iemand wakker geworden, maar die zou weinig zien. Het was per slot van rekening nacht.
Eenmaal aangekomen in de bieb draaide hij met de nodige moeite de deur op slot - terwijl hij de jongen vast bleef houden - en stopte de sleutel in zijn kontzak. Hij liep kalm verder, al merkte hij dat zijn Network het steeds moeilijker begon te hebben. Hij moest dat ding echt weer eens stil zetten.
Hij zette de jongen op zijn kont neer op de tafel en leunde half over hem heen, gewoon omdat het Network hem een beetje in de steek begon te laten en hij dus steeds moeier werd. Hij had de blinddoek van de jongen maar zeer los gedaan, dus hij was benieuwd wanneer de jongen deze eraf zou halen en hoe hij zijn houding zou interpreteren.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 6:59 am

Gelukkig liet de jongen hem een beetje los, waardoor hij wat beter kon bewegen.
“Zo beter?” vroeg Katsu glimlachend. Bryce grinnikte even, maar knikte wel. Hij staarde een beetje voor zich uit terwijl de zijkant van zijn hoofd tegen de borstkas aan lag en hij de hartslag van Katsu hoorde. Af en toe ging hij een beetje onregelmatig, alsof de jongen zich ergens zorgen over maakte. Bryce sloot zijn ogen, opende ze pas weer toen de jongen opeens op stond. Hij werd op de tafel gezet en hij keek de jongen verbaasd aan.
“Ik.. Denk dat het beter is als ik nu ga,” zei Katsu. Hij klonk nogal ongemakkelijk en Bryce maakte zich een beetje zorgen. “Ten eerste is het denk ik - niet alleen voor mij, ook voor jou - handig om wat slaap te nemen. Ik zie je nog wel.” De blonde jongen knikte met een onzekere glimlach op zijn gezicht.
“Dag, Bryce.” De jongen liep naar de deur.
“Tot ziens, Katsu.” En toen was hij verdwenen. Bryce ging even met zijn hand door zijn haar en besloot om weer naar de jongensslaapzaal te gaan. Hij pakte het verband en zijn shirt op, aangezien het een beetje raar was als hij die liet liggen. Hij liep de bibliotheek uit en deed de deur zachtjes achter zich dicht.

Een paar nachten later.

Bryce schrok wakker van een vrouwenstem. Ook had hij zijn ogen open, maar was het onaangenaam donker. Waarschijnlijk had hij die vrouwenstem gewoon gedroomd, al gehoorzaamde hij de stem wel. De ‘wees stil’, kwam van toepassing toen hij opeens werd opgetild, door de jongenskamer heen, de gang op, aangezien hij een deur hoorde dichtgaan. Het was donker en vreemd genoeg voelde Bryce zich klaar wakker. Een andere deur ging open en werd weer dicht gedaan en op slot. Hij voelde hoe hij neer werd gezet op de tafel en kon het niet laten om de jongen vast te grijpen om niet te vallen, aangezien hij dan wél viel. De jongen was dichterbij dan hij had gedacht en hij liet hem los toen hij zijn handen achter zich had gezet.
“Katsu? Zeker van plan om me weer te ontvoeren,” mompelde hij grinnikend en hij deed geen moeite om de blinddoek van zijn hoofd af te halen.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 7:14 am

Katsu voelde hoe de jongen zich aan hem vastklampte, waardoor hij iets dichterbij neer kwam dan de bedoeling was. Hun hoofden waren dicht bij elkaar en Katsu had zijn mond half open, waardoor hij de ademhaling van Bryce op zijn lippen voelde. Zijn ogen werden groot en hij ging een klein beetje naar achteren, geschrokken van Bryce. ‘Katsu?’ vroeg Bryce. Hij grinnikte. ‘Zeker van plan om me weer te ontvoeren,’ vervolgde de jongen toen. Katsu haalde even diep adem en drukte weer op zijn Network, die hij even uit had gezet toen hij Bryce neerzette. Hij bleef zo staan, met zijn handen beiden aan één kant van Bryce. “Ga je niet meer proberen te vluchten?” vroeg hij kalm. “Ach.. Maar dan lijkt het niet meer op een ontvoering,” sprak hij toen door en hij schudde zijn hoofd zacht heen en weer. “Dan moet ik maar iets anders proberen,” zei hij toen, half fluisterend.
Hij kroop wat verder naar voren, waardoor één knie zacht op de tafel terecht kwam. Met zijn ene hand ondersteunde hij zichzelf op de tafel, terwijl hij met de andere de blinddoek van Bryce aan de achterkant beet hield, zachtjes trekkend zodat Bryce zijn gezicht omhoog zou doen. Hij zette zijn andere knie ook op de tafel, zodat hij over Bryce heen gebogen zat. Hij glimlachte lichtjes en bracht zijn hoofd dichtbij. Zijn ademhaling was ietwat onregelmatig, deels ook omdat het Network hem in de steek had gelaten wat hem sneller moe maakte. Maar, natuurlijk grotendeels ook omdat hij nu zo dichtbij was.. En dat terwijl de jongen niet eens wist wat hij eigenlijk was. Hij kneep zijn ogen heel even dicht, zo blijven staand. Uiteindelijk boog hij zich toch nog wat verder naar voren, totdat zijn mond die van Bryce raakte. Op dat moment sloot hij zijn ogen. Hij wist niet hoe de jongen zou reageren, of wat hij ook zou doen. Hij was voorbereid op alles. Zijn Network had hij aan staan omdat hij niet gelijk buiten westen wilde raken, want hij had van Bryce gehoord dat het niet alleen zijn handen waren die hiervoor konden zorgen.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 7:33 am

Waarom had de jongen hem opnieuw ‘ontvoerd’? Uit verveling? Of was het iets anders? De laatste dagen sliep hij nog slechter dan dat hij normaal deed, alleen maar denkend aan de jongen met de witte haren.
“Ga je niet meer proberen te vluchten?” hoorde hij de jongen vragen, waardoor zijn hartslag even omhoog schoot. “Ach.. Maar dan lijkt het niet meer op een ontvoering.” Dat was waar. Bryce zat nogal onhandig op de tafel en moest steeds grip houden, aangezien hij steeds bijna weg gleed.
“Dan moet ik maar iets anders proberen.” De toon waarop Katsu het zei, liet hem de rillingen over zijn lijf laten lopen. Zijn handen begonnen ook te trillen en hij gleed één keer bijna weer weg. Wat was de jongen van plan? Hij voelde dat de jongen dichterbij kwam, waardoor hij zelf ook naar achter kroop. Maar opeens gleed hij écht weg en greep hij de jongen bij zijn shirt, waardoor hij hem alleen maar meer naar hem toe trok.
“Het spijt me.. ik-..” Zijn stem stierf weg toen hij een warme ademhaling op zijn lippen voelde, aangezien een hand aan de achterkant van zijn blinddoek trok, zodat hij zijn gezicht omhoog deed. Zijn ogen vielen dicht en zijn handen klampten zich nog steviger vast aan de jongen. Wat was dit? Waar was de jongen mee bezig? Waar was hijzelf mee bezig?! En toen opeens.. raakten hun lippen elkaar. Bryce snakte een beetje gechoqueerd naar adem, maar zoende daarna de jongen vol op zijn bek. Het kon hem niet meer schelen waar ze mee bezig waren, maar toen het hem al snel teveel werd, lied hij de jongen los en belandde hij met een plof op de tafel, met een rood gezicht en tranen in zijn ogen, ook nog zwaar ademend. God, waar waren ze toch mee bezig? Het enige dat hij wist was dat hij meer wou, maar hij was zo verlegen geworden dat hij de jongen niet eens meer naar hem toe durfde te trekken en zijn gezicht verborg in zijn handen.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 7:58 am

Katsu voelde hoe de jongen schrok. Toch kon hij zichzelf niet stoppen. Hij bleef boven de jongen hangen en voelde hoe de jongen naar adem hapte, in zijn mond dus. Hij wilde net zichzelf wegduwen - tegen zijn eigen zin in - toen hij plots voelde hoe de jongen mee begon te doen. Een lichte glimlach kwam op zijn gezicht.
Bryce was degene die stopte. Katsu voelde hoe de jongen zich van hem afduwde en zich op de tafel liet vallen. Door deze actie liet Katsu de blinddoek los, maar deze was wat.. Scheef gaan zitten. Katsu hijgde, iets wat hij normaal niet snel deed, maar.. Dit had hem toch wel de adem benomen.
Hij zag hoe de jongen zijn handen voor zijn gezicht hield en gleed met zijn vinger voorzichtig over die handen, om vervolgens heel zachtjes te proberen het opzij te krijgen. Zou Bryce niet meewerken, dan zou Katsu hem laten. Gelukkig werkte hij mee en een klein fronsje ontstond op Katsu’s gezicht bij het zien van de tranen in de ogen van de blonde jongen. Zijn ogen waren groot geworden. Had hij.. Dit niet moeten doen?
Ergens wilde hij een stap naar achteren doen, maar hij bleef verstijfd op zijn plek. In plaats daarvan pakte hij de sleutel uit zijn kontzak en liet hij hem naast het hoofd van Bryce vallen. Deze keer zou Bryce het zelf kunnen kiezen. Weg of niet. Hij sloeg zijn blik neer, waardoor hij naar de sleutel keek. Hij vroeg zich af of hij de jongen pijn had gedaan en balde zijn hand tot vuist, waardoor zijn nagels zacht over de tafel schraapten.
“Het spijt me,” fluisterde hij zacht. “Ik.. Had dat niet moeten doen,” verontschuldigde zich toen, er automatisch van uit gaand dat hij de jongen pijn had gedaan. Al dan niet fysiek, dan zou het wel mentaal zijn. Of beiden. Hij kneep zijn ogen dicht, maar bleef zitten. Als de jongen weg wilde, kon hij de sleutel pakken en hem zo aan de kant duwen. Hij zou niet tegenstribbelen. Deze keer niet. Dat had hij al genoeg gedaan.

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 8:29 am

Terwijl hij zijn handen voor zijn gezicht had gehouden, hoorde hij de hijgende ademhaling van Katsu. Hijzelf ademde ook zwaar, maar kon het nog net onder de controle houden. Het was een hele poos geleden dat hij met een jongen had gezoend, maar het voelde toch weer vertrouwd. Een vinger streelde over zijn handen en probeerde ze weg te halen. Bryce werkte mee en staarde met tranen in zijn ogen naar de jongen die boven hem hing. Tranen in zijn ogen, omdat hij een beetje emotioneel werd van dit moment – een beetje – en ook omdat hij niet makkelijk adem meer kreeg. Hij zag dat Katsu het anders opvatte, aangezien die zijn ogen open sperde.
“Katsu..” fluisterde hij met een schorre stem en zijn blik ging naar de sleutel die naast zijn hoofd viel. Bryce hoorde de nagels over de tafels schrapen. Hij begreep het niet..
“Het spijt me,” fluisterde de jongen. “Ik.. Had dat niet moeten doen.”
“Katsu! Kijk me verdomme aan~!” gromde hij. “Ik kreeg geen adem oké? Dat betekent niet dat ik je haat.” Zijn handen trokken aan de kraag van het T-shirt en trokken de jongen naar hem toe, waarna hun lippen weer verenigd raakten. Op een gegeven moment duwde hij de lippen van de jongen open, om te laten zien dat hij hem niet haatte, en duwde hij de jongen nog meer tegen hem aan. Een beetje geïrriteerd begon hij aan een french kiss (wat abi zei is gewoon amerikaans) en werd hij wat rustiger in zijn hoofd. Zijn handen gingen door het haar heen van de jongen die boven hem lag. Hij haatte hem niet, in tegendeel..

Onderwerp: Re: Watch me burn. ;; ma mei 02, 2011 8:45 am

Ergens voelde hij zich slecht door wat hij had gedaan, maar.. Hij had het niet willen missen, dat moest hij eerlijk toegeven. Hij had verwacht dat zijn gevoelens anders zouden zijn dan vroeger. Maar, dat klopte niet helemaal. Niet op die manier anders. Het was eerder.. Heftiger. En minder terughoudend. Hij wist niet of dat door de leeftijd kwam of dat het echt een vrouwentrekje was.
Zijn gedachtegang werd onderbroken. De jongen fluisterde zijn naam schor en hij kon niet anders dan hem aankijken toen de jongen hem dit beval. Hij zei dat hij geen adem kreeg. Dat dat niet betekende dat hij hem haatte. En toen werd hij plots naar beneden getrokken en landden zijn lippen op die van de jongen onder hem. Eerst waren zijn ogen groot, maar al snel sloot hij ze weer. Hij had de actie van even geleden dus toch verkeerd geïnterpreteerd, dom.

Hij genoot van het moment. Het was.. Bijna perfect. Het enige wat nog miste, was dat hij zijn eigen lichaam terug had. Of de jongen wist wie hij was. Maar, dat kon niet. Het eerste omdat het gewoon onmogelijk was, het tweede omdat.. Hij bang was hem dan gelijk weer kwijt te raken. Hij voelde hoe de jongen zijn lippen zacht van elkaar duwden en hij liet hem zijn gang gaan, werkte mee met wat hij wilde. Hij voelde hoe de jongen onder hem tot rust kwam en hoe zijn handen door zijn haar gingen. Zijn eigen handen steunden nog op de tafel, zodat hij niet met zijn volle gewicht boven op de jongen zou liggen.
Uiteindelijk haalde hij zich - tegen zijn eigen zin in - los van de jongen, omdat hij anders lucht tekort zou krijgen. Zijn hoofd bleef dicht bij de zijne en hij hijgde zachtjes. Hij wilde iets zeggen, maar wist niet wat. Hij wilde hem zijn geheim vertellen, maar dat kon niet. Dat was onmogelijk. Dadelijk werd het toch niets tussen hen, zou het eindigen in een ruzie. En dan? Dan had hij een probleem.
“Ik moet toegeven.. Dit had ik zeker niet aan zien komen toen ik je meesleurde,” zei hij, heel zachtjes. Hij glimlachte lichtjes, terwijl zijn rode ogen niet los te krijgen waren van de blik van de jongen.

» Watch out -open-