Why are you stalking me?

Onderwerp: Re: Why are you stalking me? di jun 21, 2011 4:34 am

Alice bloosde, keek weg en haalde even wat verlegen haar schouders op. Izaya legde zijn hand op haar wang en draaide haar gezicht naar hem toe. Hij dacht te weten dat ze liever wat teder had, wat zachter, een beetje rustig. Dan gaf hij haar toch de tijd om te ontdekken wat ze fijn vond? Tijd had hij genoeg, blijkbaar. Hij streek met zijn hand langs haar haar, diezelfde hand die zojuist haar wang had aangeraakt. Hij streek dus haar pony weg en keek naar haar ogen. Die prachtige ogen. Zelfs toen ze hem tegen die boom aan liet knallen, had hij ze gezien.
"Je bent toch echt wel het mooiste meisje dat ik ooit heb ontmoet," vertelde hij. Shizuo hield hij even uit zijn gedachten, al was het nog zo moeilijk. Maar het lukte en hij legde zijn gezicht weer in haar nek, om zachtjes haar nek te kussen. Heel mak, heel geleidelijk. Omdat hij zo dicht bij haar nek was, streek de bovenkant van zijn wang clement langs de onderkant van haar wang. Ook was zijn neus lichtelijk in haar huid gedrukt, maar daar voelde je nooit wat van. Meestal voelde je alleen waar de lippen zaten, aangezien de meeste nergens anders op lette.

Onderwerp: Re: Why are you stalking me? di jun 21, 2011 7:44 am

Vlak nadat ze haar gezicht had weggedraaid, werd deze al weer teruggedraaid met een warme hand. Hij zei er niks over en Alice begon zich nerveus te voelen. Begreep hij het niet of verkeerd? Het rood van haar gezicht was verdwenen en ze keek hem nerveus en een beetje afwachtend aan. De hand die haar wang aanraakte, streek haar pony weg, zodat haar ogen duidelijker zichtbaar waren. Ze wou haar hoofd wegtrekken en andersom gaan zitten, maar die reactie was onnodig en kinderachtig. Alice ademde diep in en uit, anders dan ging ze weer blozen en dat was vooral bij haar lichte huid goed zichtbaar. Ze had zelf nauwelijks sproeten, alleen een paar kleintjes op haar neus. Vroeger zeiden ze dat ze altijd op haar moeder leek, alleen had haar moeder veel meer sproeten en een andere oogkleur, aangezien het haar vader was waarvan ze haar krachten had. Een van de redenen waarom haar moeder bij hem weg was gegaan, samen met haar.
"Je bent toch echt wel het mooiste meisje dat ik ooit heb ontmoet." Het lukte niet, haar wangen kregen blosjes en haar ogen keken weg, voor zover dat kon. Ze keek weer naar hem toen Izaya zich weer voorover boog. Zijn warme lippen kusten weer haar nek en er gingen rillingen over haar rug heen. Zijn lippen waren heel teder en zacht, waardoor haar ademhaling omhoog ging en ze zich een beetje licht in haar hoofd begon te voelen. Haar gedachtes schoten alleen maar naar de jongen en haar handen drukten hem nog meer naar haar toe. Na een poosje werd zijn manier van doen anders en ging haar ademhaling omhoog. Ze kon er niks aan doen, maar ze kreunde zachtjes, wat nauwelijks hoor baar was. Haar wangen werden rood en ze beet even op haar lip.

Onderwerp: Re: Why are you stalking me? wo jun 22, 2011 7:37 am

"Waarom lopen al onze gesprekken uit tot ruzies? Naja, ik ben te moe om nog in discussie te gaan over wat wel en niet kan, aangezien jij toch nooit van mening zal veranderen." zei hij, toch bleef hij staan. De jongen sloeg zijn armen over elkaar, een gesloten houden. Izaya had zijn handen in de zakken van zijn bontjas zitten. "Waarom moet ik dan nog op je wachten, als je zegt dat je het gevoel niet kan aanvaarden? Waarom werd je dan zo boos dat ik je ontweek, terwijl je zelf wist dat wij tweeën toch nooit wat zouden worden?" Izaya begreep best dat dat was omdat Shizuo er toch naar verlangde, maar hij wou de indruk wekken dat hij onnozel was en niet wist wat er aan de hand was, zodat hij geen boom tegen zijn hoofd kreeg.
Toen Izaya een kreun hoorde, werd hij uit gedachten gewekt. Het was een hele andere kreun dan net, een kreun van plezier meer dan van 'help! Stoppen!' of zo. Een plezierige grijns verscheen op zijn gezicht, maar hij kuste rustig door. Had hij uiteindelijk toch gelijk gehad. Ze hield van zacht en teder, clement en mak.. geleidelijk, stapje voor stapje. Toch voelde hij zich er niet helemaal lekker bij. Niet bij dat tedere, daar voelde hij zich wel fijn bij.. Maar het was meer dat hij aan Shizuo dacht.

Onderwerp: Re: Why are you stalking me? wo jun 22, 2011 7:58 am

Ze sloot haar ogen en genoot zichtbaar, al wou ze het eigenlijk diep van binnen niet en wou ze zo ver mogelijk van de jongen vandaan zijn. Hij was eng, leek Alice voor haar gevoel te beheersen terwijl hij haar daar in haar nek zoende. Het gevoel alsof ze zwakker was dan hem, terwijl ze overduidelijk sterker was. Het irriteerde haar vreselijk, gelukkig met de kalmeringspillen wat minder, maar toch.. Had ze maar meer kalmeringspillen genomen, dan reageerde ze net zoals ieder ander zou moeten doen. Met de secondes die verstreek leken de effecten van de pillen steeds minder te werken. Ook begon ze zich duizelig te worden.
“Stop even, alsjeblieft,” zei ze met een hijgerige ademhaling. Haar handen duwden zijn hoofd weg en ze ging met beide benen aan een kant zitten, verborg haar hoofd in haar handen. Alice ’s ademhaling was onregelmatig en ze probeerde hem onder controle te houden. Het enige wat nog zou helpen waren die kalmeringspillen, toch wou zij ze eigenlijk niet. Straks dan raakte ze er verslaafd aan, of werd ze gek. Ze wist de bijwerkingen van de pillen niet uit haar hoofd, misschien stond het op het doosje. Ze haalde haar handen voor haar ogen vandaan en kneep ze weer dicht toen alles begon te duizelen. Haar hoofd legde ze tegen de borstkas van de jongen aan.
“Ik wil hier weg,” fluisterde ze. Jammergenoeg had ze niet iets tegen de duizeligheid in haar tas. Alleen maar pocky’s, haar mobiel, wat make-up, maandverband, haar portemonnee en die kalmeringspillen..

Onderwerp: Re: Why are you stalking me? wo jun 22, 2011 8:16 am

Zijn hoofd werd weggeduwd, dus hij haalde het meisje van zijn schoot en Izaya kroop naar achteren, ging weer tegen de liftmuur zitten en keek het meisje aan. Ze zei dat ze weg wou, maar hij hield weer zijn mond. Niet omdat hij boos op haar was, maar juist omdat hij haar niet boos wou maken. Daarom zei hij maar gewoon niks, hij hield zich koest. Hoe zeer hij ook betweterig wou zijn en wou zeggen dat ze er nooit uitkwamen. Hij was al blij dat ze geen zuurstof te kort zouden krijgen, in verband met het openen van dat kleine gat in de lift.
Hij ademde even in en uit en legde toen zijn handen op de grond. Ze lagen tot er met zijn ellebogen loodrecht op de grond, maakte een hoek van 90 graden en hij duwde zijn benen omhoog. Hij keek ietsjes naar de grond maar ook ietsjes naar boven. Zijn lichaam krulde in een O vorm, zijn voeten bungelde in de lucht. Hij stond vrij stevig. Hij had de puntjes van zijn tenen uitgerekt en ademde nog altijd zachtjes in en uit. Het was een van zijn yoga oefeningen, om hem een beetje kalm te houden. Het meisje zat daar een beetje onnozel, maar hij lette niet meer zo goed op haar. Hij ademde nog altijd heel zachtjes en rustig in en uit, en lette alleen nog op zijn ademhaling.

Onderwerp: Re: Why are you stalking me? do jun 23, 2011 7:53 am

Haar gezicht vertrok toen de jongen haar van haar schoot afzette. Haar hand ging naar haar tas en Alice ging naar achter, zodat ze tegenover Izaya zat met haar rug tegen de lift muur aan. De pockydoos was al in haar tas beland. Ze zette het ding op schoot neer en keek droog toe hoe Izaya in een of andere vage houding ging zitten. Ze legde haar tas op de grond en ging er met haar hoofd op liggen, waarna ze haar rok goed deed. Ze lag met haar rug tegen de koude lift muur aan en ze probeerde te slapen, ondanks het gezoem van de lift lamp.

Het was een paar uur later voordat ze wakker was. Ze schrok zich een hoedje toen ze besefte dat ze niet meer op de grond lag, maar in de armen van Izaya. Ze opende haar ogen een beetje en nestelde zich meer tegen de jongen aan. Alice was wakker geworden van een krakend geluid, wat opnieuw klonk, en haar ogen schoten paniekerig in het rond. Ze ging van de jongen zijn schoot op en stond op, liep naar het paneel. Toen ze op haar telefoon keek, kon ze zien dat er nog net maar 1 streepje bereik was. Ze toetste snel het nummer in en hield het ding aan haar oor. Aan de adem in haar nek hoorde ze dat Izaya achter haar was gaan staan. Ze hapte even naar adem en vlak daarna ging de telefoon open.
“Alarmcentrale, wat mag het zijn?” klonk een sacherijnige stem.
“Ja hallo. Ik zit hier in een lift en die zit vast,” gromde ze. “Davour Mall.” Haar antwoord was kortaf, aangezien ze zich dood irriteerde aan de sacherijnige stem.
“Die lift is buiten bereik.” Alice werd boos.
“Er stond helemaal geen bordje bij, dus daar kan ik ook niks aan doen!”
“Ik stuur er zo snel mogelijk een monteur op af. Het duurt ongeveer een half uur.” Er werd opgehangen.

Na drie potjes pockygame, zonder strippen, waarbij de laatste eindigde in lang en intiem gezoen, kwam de lift heel even in beweging. Ze haalde haar lippen van die van Izaya af en leunde achteruit, staarde naar de liftdeur. Niks. Hoelang zaten ze hier wel? Meer dan een paar uur. Alice had honger en de pocky’s waren niet echt vullend. Als ze hier uit was, zou ze bij degree of hier in de stad wat eten.
Weer gingen de uren voorbij zonder dat er maar iets werd gehoord, terwijl het licht allang uit was gevallen, en de meeste tijd bracht ze slapend door op de schoot van Izaya, aangezien ze zich als ze wakker was steeds dood irriteerde. Haar ogen gingen moeizaam open en haar lichaam trilde. Ze wou paracetamol en ze had honger. De pocky’s waren op en Izaya was niet echt spraakzaam. Alice had nog nooit zo lang zonder eten gezeten. Het was aan het eind van de middag, bijna tijd voor het avondeten. En dat terwijl ze hier in de ochtend heen was gegaan.
“Ik wil naar huis,” mompelde ze gebroken, aangezien het steeds leek alsof de muren op haar af kwamen. En toen klonk er een bonk, een knal, waardoor ze schrok en van Izaya’s schoot af viel. De lift bewoog heftig en zakte een beetje, waarna de liftdeur werd opengetrokken.

Al snel hadden ze haar naar de ziekenwagen die bij het gebouw van het winkelcentrum stond gebracht. Niet dat dat nodig was, maar ze controleerden haar of ze iets had of gewond was of zo. Het enige wat ze had, was dat ze nogal honger had en een beetje uitgedroogd was. Ze kreeg een fles met drinken en moest blijven zitten totdat ze die op had, samen met nog een paar pillen. Steeds duwde ze de armen weg die haar aan wouden raken en reageerde ze geïrriteerd op vragen. Degree werd geïnformeerd door het incident en ze zag zelfs dat de brandweer er was, aangezien de lift gewoon hartstikke vast zat. Uiteindelijk kwamen mensen van Degree hun ophalen. De autoreis was saai en stil. Toen ze bij degree aan kwamen ging Alice meteen naar haar kamer, zonder Izaya te vragen of het met hem ging of wat dan ook. Natuurlijk kwamen ze haar later wat warm eten brengen, al at ze maar de helft op. Door al dat gedoe had ze geen honger meer gekregen en wou ze het liefst alleen maar slapen.